προσιών
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pro.si.ɔ̌ːn/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pro.siˈon/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pro.siˈon/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pro.siˈon/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pro.siˈon/
Participle
προσῐών • (prosiṓn) m (feminine προσῐοῦσᾰ, neuter προσῐόν); first/third declension
- present active participle of πρόσειμι (próseimi)
Declension
First and third declension of προσῐών; προσῐοῦσᾰ; προσῐόν (Attic)
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | προσῐών prosiṓn | προσῐοῦσᾰ prosioûsa | προσῐόν prosión | προσῐόντε prosiónte | προσῐούσᾱ prosioúsā | προσῐόντε prosiónte | προσῐόντες prosióntes | προσῐοῦσαι prosioûsai | προσῐόντᾰ prosiónta | |||||
Genitive | προσῐόντος prosióntos | προσῐούσης prosioúsēs | προσῐόντος prosióntos | προσῐόντοιν prosióntoin | προσῐούσαιν prosioúsain | προσῐόντοιν prosióntoin | προσῐόντων prosióntōn | προσῐουσῶν prosiousôn | προσῐόντων prosióntōn | |||||
Dative | προσῐόντῐ prosiónti | προσῐούσῃ prosioúsēi | προσῐόντῐ prosiónti | προσῐόντοιν prosióntoin | προσῐούσαιν prosioúsain | προσῐόντοιν prosióntoin | προσῐοῦσῐ / προσῐοῦσῐν prosioûsi(n) | προσῐούσαις prosioúsais | προσῐοῦσῐ / προσῐοῦσῐν prosioûsi(n) | |||||
Accusative | προσῐόντᾰ prosiónta | προσῐοῦσᾰν prosioûsan | προσῐόν prosión | προσῐόντε prosiónte | προσῐούσᾱ prosioúsā | προσῐόντε prosiónte | προσῐόντᾰς prosióntas | προσῐούσᾱς prosioúsās | προσῐόντᾰ prosiónta | |||||
Vocative | προσῐών prosiṓn | προσῐοῦσᾰ prosioûsa | προσῐόν prosión | προσῐόντε prosiónte | προσῐούσᾱ prosioúsā | προσῐόντε prosiónte | προσῐόντες prosióntes | προσῐοῦσαι prosioûsai | προσῐόντᾰ prosiónta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
προσῐόντως prosióntōs | — | — | ||||||||||||
Notes: |
|