προλύω

προλύω

Ancient Greek

Etymology

From προ- (pro-, “before”) +‎ λύω (lúō, “loosen, dissolve”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.lý.ɔː/ → /proˈly.o/ → /proˈli.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.lý.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈly.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈly.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈly.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈli.o/

Mark the vowel length of the ambiguous vowel ύ by adding a macron after it if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Verb

προλύω • (prolúō)

1. undo, refute before

Conjugation

   Present: προλῡ́ω, προλῡ́ομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προλῡ́ω	προλῡ́εις	προλῡ́ει	προλῡ́ετον	προλῡ́ετον	προλῡ́ομεν	προλῡ́ετε	προλῡ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	προλῡ́ω	προλῡ́ῃς	προλῡ́ῃ	προλῡ́ητον	προλῡ́ητον	προλῡ́ωμεν	προλῡ́ητε	προλῡ́ωσῐ(ν)
	optative	προλῡ́οιμῐ	προλῡ́οις	προλῡ́οι	προλῡ́οιτον	προλῡοίτην	προλῡ́οιμεν	προλῡ́οιτε	προλῡ́οιεν
	imperative		πρόλῡε	προλῡέτω	προλῡ́ετον	προλῡέτων		προλῡ́ετε	προλῡόντων
middle/ passive	indicative	προλῡ́ομαι	προλῡ́ῃ, προλῡ́ει	προλῡ́εται	προλῡ́εσθον	προλῡ́εσθον	προλῡόμεθᾰ	προλῡ́εσθε	προλῡ́ονται
	subjunctive	προλῡ́ωμαι	προλῡ́ῃ	προλῡ́ηται	προλῡ́ησθον	προλῡ́ησθον	προλῡώμεθᾰ	προλῡ́ησθε	προλῡ́ωνται
	optative	προλῡοίμην	προλῡ́οιο	προλῡ́οιτο	προλῡ́οισθον	προλῡοίσθην	προλῡοίμεθᾰ	προλῡ́οισθε	προλῡ́οιντο
	imperative		προλῡ́ου	προλῡέσθω	προλῡ́εσθον	προλῡέσθων		προλῡ́εσθε	προλῡέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προλῡ́ειν				προλῡ́εσθαι
participle	m	προλῡ́ων				προλῡόμενος
	f	προλῡ́ουσᾰ				προλῡομένη
	n	προλῦον				προλῡόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προἔλῡον, προἐλῡόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προἔλῡον	προἔλῡες	προἔλῡε(ν)	προἐλῡ́ετον	προἐλῡέτην	προἐλῡ́ομεν	προἐλῡ́ετε	προἔλῡον
middle/ passive	indicative	προἐλῡόμην	προἐλῡ́ου	προἐλῡ́ετο	προἐλῡ́εσθον	προἐλῡέσθην	προἐλῡόμεθᾰ	προἐλῡ́εσθε	προἐλῡ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: λῡ́σω, λῡ́σομαι, προλῠθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λῡ́σω	λῡ́σεις	λῡ́σει	λῡ́σετον	λῡ́σετον	λῡ́σομεν	λῡ́σετε	λῡ́σουσῐ(ν)
	optative	λῡ́σοιμῐ	λῡ́σοις	λῡ́σοι	λῡ́σοιτον	λῡσοίτην	λῡ́σοιμεν	λῡ́σοιτε	λῡ́σοιεν
middle	indicative	λῡ́σομαι	λῡ́σῃ, λῡ́σει	λῡ́σεται	λῡ́σεσθον	λῡ́σεσθον	λῡσόμεθᾰ	λῡ́σεσθε	λῡ́σονται
	optative	λῡσοίμην	λῡ́σοιο	λῡ́σοιτο	λῡ́σοισθον	λῡσοίσθην	λῡσοίμεθᾰ	λῡ́σοισθε	λῡ́σοιντο
passive	indicative	προλῠθήσομαι	προλῠθήσῃ	προλῠθήσεται	προλῠθήσεσθον	προλῠθήσεσθον	προλῠθησόμεθᾰ	προλῠθήσεσθε	προλῠθήσονται
	optative	προλῠθησοίμην	προλῠθήσοιο	προλῠθήσοιτο	προλῠθήσοισθον	προλῠθησοίσθην	προλῠθησοίμεθᾰ	προλῠθήσοισθε	προλῠθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		λῡ́σειν			λῡ́σεσθαι		προλῠθήσεσθαι
participle	m	λῡ́σων			λῡσόμενος		προλῠθησόμενος
	f	λῡ́σουσᾰ			λῡσομένη		προλῠθησομένη
	n	λῦσον			λῡσόμενον		προλῠθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προἔλῡσᾰ, προἐλῡσᾰ́μην, ἐλῠ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προἔλῡσᾰ	προἔλῡσᾰς	προἔλῡσε(ν)	προἐλῡ́σᾰτον	προἐλῡσᾰ́την	προἐλῡ́σᾰμεν	προἐλῡ́σᾰτε	προἔλῡσᾰν
	subjunctive	προλῡ́σω	προλῡ́σῃς	προλῡ́σῃ	προλῡ́σητον	προλῡ́σητον	προλῡ́σωμεν	προλῡ́σητε	προλῡ́σωσῐ(ν)
	optative	προλῡ́σαιμῐ	προλῡ́σειᾰς, προλῡ́σαις	προλῡ́σειε(ν), προλῡ́σαι	προλῡ́σαιτον	προλῡσαίτην	προλῡ́σαιμεν	προλῡ́σαιτε	προλῡ́σειᾰν, προλῡ́σαιεν
	imperative		πρόλῡσον	προλῡσᾰ́τω	προλῡ́σᾰτον	προλῡσᾰ́των		προλῡ́σᾰτε	προλῡσᾰ́ντων
middle	indicative	προἐλῡσᾰ́μην	προἐλῡ́σω	προἐλῡ́σᾰτο	προἐλῡ́σᾰσθον	προἐλῡσᾰ́σθην	προἐλῡσᾰ́μεθᾰ	προἐλῡ́σᾰσθε	προἐλῡ́σᾰντο
	subjunctive	προλῡ́σωμαι	προλῡ́σῃ	προλῡ́σηται	προλῡ́σησθον	προλῡ́σησθον	προλῡσώμεθᾰ	προλῡ́σησθε	προλῡ́σωνται
	optative	προλῡσαίμην	προλῡ́σαιο	προλῡ́σαιτο	προλῡ́σαισθον	προλῡσαίσθην	προλῡσαίμεθᾰ	προλῡ́σαισθε	προλῡ́σαιντο
	imperative		πρόλῡσαι	προλῡσᾰ́σθω	προλῡ́σᾰσθον	προλῡσᾰ́σθων		προλῡ́σᾰσθε	προλῡσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐλῠ́θην	ἐλῠ́θης	ἐλῠ́θη	ἐλῠ́θητον	ἐλῠθήτην	ἐλῠ́θημεν	ἐλῠ́θητε	ἐλῠ́θησᾰν
	subjunctive	λῠθῶ	λῠθῇς	λῠθῇ	λῠθῆτον	λῠθῆτον	λῠθῶμεν	λῠθῆτε	λῠθῶσῐ(ν)
	optative	λῠθείην	λῠθείης	λῠθείη	λῠθεῖτον, λῠθείητον	λῠθείτην, λῠθειήτην	λῠθεῖμεν, λῠθείημεν	λῠθεῖτε, λῠθείητε	λῠθεῖεν, λῠθείησᾰν
	imperative		λῠ́θητῐ	λῠθήτω	λῠ́θητον	λῠθήτων		λῠ́θητε	λῠθέντων
		active			middle		passive
infinitive		προλῦσαι			προλῡ́σᾰσθαι		λῠθῆναι
participle	m	προλῡ́σᾱς			προλῡσᾰ́μενος		λῠθείς
	f	προλῡ́σᾱσᾰ			προλῡσᾰμένη		λῠθεῖσᾰ
	n	προλῦσᾰν			προλῡσᾰ́μενον		λῠθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: προλέλῠκᾰ, προλέλῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προλέλῠκᾰ	προλέλῠκᾰς	προλέλῠκε(ν)	προλελῠ́κᾰτον	προλελῠ́κᾰτον	προλελῠ́κᾰμεν	προλελῠ́κᾰτε	προλελῠ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προλελῠ́κω	προλελῠ́κῃς	προλελῠ́κῃ	προλελῠ́κητον	προλελῠ́κητον	προλελῠ́κωμεν	προλελῠ́κητε	προλελῠ́κωσῐ(ν)
	optative	προλελῠ́κοιμῐ, προλελῠκοίην	προλελῠ́κοις, προλελῠκοίης	προλελῠ́κοι, προλελῠκοίη	προλελῠ́κοιτον	προλελῠκοίτην	προλελῠ́κοιμεν	προλελῠ́κοιτε	προλελῠ́κοιεν
	imperative		προλέλῠκε	προλελῠκέτω	προλελῠ́κετον	προλελῠκέτων		προλελῠ́κετε	προλελῠκόντων
middle/ passive	indicative	προλέλῠμαι	προλέλῠσαι	προλέλῠται	προλέλῠσθον	προλέλῠσθον	προλελῠ́μεθᾰ	προλέλῠσθε	προλέλῠνται
	subjunctive	προλελῠμένος ὦ	προλελῠμένος ᾖς	προλελῠμένος ᾖ	προλελῠμένω ἦτον	προλελῠμένω ἦτον	προλελῠμένοι ὦμεν	προλελῠμένοι ἦτε	προλελῠμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	προλελῠμένος εἴην	προλελῠμένος εἴης	προλελῠμένος εἴη	προλελῠμένω εἴητον/εἶτον	προλελῠμένω εἰήτην/εἴτην	προλελῠμένοι εἴημεν/εἶμεν	προλελῠμένοι εἴητε/εἶτε	προλελῠμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		προλέλῠσο	προλελῠ́σθω	προλέλῠσθον	προλελῠ́σθων		προλέλῠσθε	προλελῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		προλελῠκέναι				προλελῠ́σθαι
participle	m	προλελῠκώς				προλελῠμένος
	f	προλελῠκυῖᾰ				προλελῠμένη
	n	προλελῠκός				προλελῠμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: προἐλελῠ́κειν, προἐλελῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προἐλελῠ́κειν, προἐλελῠ́κη	προἐλελῠ́κεις, προἐλελῠ́κης	προἐλελῠ́κει(ν)	προἐλελῠ́κετον	προἐλελῠκέτην	προἐλελῠ́κεμεν	προἐλελῠ́κετε	προἐλελῠ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	προἐλελῠ́μην	προἐλέλῠσο	προἐλέλῠτο	προἐλέλῠσθον	προἐλελῠ́σθην	προἐλελῠ́μεθᾰ	προἐλέλῠσθε	προἐλέλῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future perfect: προλελῡ́σομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	προλελῡ́σομαι	προλελῡ́σῃ, προλελῡ́σει	προλελῡ́σεται	προλελῡ́σεσθον	προλελῡ́σεσθον	προλελῡσόμεθᾰ	προλελῡ́σεσθε	προλελῡ́σονται
	optative	προλελῡσοίμην	προλελῡ́σοιο	προλελῡ́σοιτο	προλελῡ́σοισθον	προλελῡσοίσθην	προλελῡσοίμεθᾰ	προλελῡ́σοισθε	προλελῡ́σοιντο
						middle/passive
infinitive						προλελῡ́σεσθαι
participle	m					προλελῡσόμενος
	f					προλελῡσομένη
	n					προλελῡσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• προλύται (prolútai)
• προλύτης (prolútēs)