προλαβαίνω
Greek
Verb
προλαβαίνω • (prolavaíno) (simple past πρόλαβα)
- (transitive) avert, ward off
- (transitive) avoid, obviate
- (transitive) catch up
Conjugation
προλαβαίνω
| Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | προλαβαίνω | προλάβαινα | θα προλαβαίνω | να προλαβαίνω | |
| 2s | προλαβαίνεις | προλάβαινες | θα προλαβαίνεις | να προλαβαίνεις | προλάβαινε |
| 3s | προλαβαίνει | προλάβαινε | θα προλαβαίνει | να προλαβαίνει | |
| 1p | προλαβαίνουμε, προλαβαίνομε | προλαβαίναμε | θα προλαβαίνουμε, προλαβαίνομε | να προλαβαίνουμε, προλαβαίνομε | |
| 2p | προλαβαίνετε | προλαβαίνατε | θα προλαβαίνετε | να προλαβαίνετε | προλαβαίνετε |
| 3p | προλαβαίνουν, προλαβαίνουνε | προλάβαιναν, προλαβαίναν, προλαβαίνανε | θα προλαβαίνουν, προλαβαίνουνε | να προλαβαίνουν, προλαβαίνουνε | |
| Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | προλάβω | πρόλαβα | θα προλάβω | να προλάβω | |
| 2s | προλάβεις | πρόλαβες | θα προλάβεις | να προλάβεις | πρόλαβε |
| 3s | προλάβει | πρόλαβε | θα προλάβει | να προλάβει | |
| 1p | προλάβουμε, προλάβομε | προλάβαμε | θα προλάβουμε, προλάβομε | να προλάβουμε, προλάβομε | |
| 2p | προλάβετε | προλάβατε | θα προλάβετε | να προλάβετε | προλάβετε |
| 3p | προλάβουν, προλάβουνε | πρόλαβαν, προλάβαν, προλάβανε | θα προλάβουν, προλάβουνε | να προλάβουν, προλάβουνε | |
| Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
| 1s | έχω προλάβει | είχα προλάβει | θα έχω προλάβει | να έχω προλάβει | |
| 2s | έχεις προλάβει | είχες προλάβει | θα έχεις προλάβει | να έχεις προλάβει | |
| 3s | έχει προλάβει | είχε προλάβει | θα έχει προλάβει | να έχει προλάβει | |
| 1p | έχουμε προλάβει | είχαμε προλάβει | θα έχουμε προλάβει | να έχουμε προλάβει | |
| 2p | έχετε προλάβει | είχατε προλάβει | θα έχετε προλάβει | να έχετε προλάβει | |
| 3p | έχουν προλάβει | είχαν προλάβει | θα έχουν προλάβει | να έχουν προλάβει | |
| Participle: | προλαβαίνοντας | Non-finite ‡ | προλάβει | 200, 1a | |
| This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. | |||||
See also
- προλαμβάνω (prolamváno, “to forestall, to anticipate”)