προίκα
Greek
Noun
προίκα • (proíka) f (plural προίκες)
- dowry (cash, goods or property exchanged at time of marriage)
- (figuratively) capital necessary to properly operate something
Declension
declension of προίκα
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | προίκα • | προίκες • |
| genitive | προίκας • | προικών • |
| accusative | προίκα • | προίκες • |
| vocative | προίκα • | προίκες • |
Synonyms
- προίξ f (proíx)