πρίγκιπας
Greek
Etymology
From Ancient Greek πρῖγκιψ (prînkips), from Latin prīnceps.
Noun
πρίγκιπας • (prígkipas) m (plural πρίγκιπες, feminine πριγκίπισσα)
- prince, title for the male children of a king and sometimes the extended royal family.
- title for the ruler of a small country
- senior title of the nobility
- (figuratively) A person living in luxury.
- Zει σαν πρίγκιπας. ― Zei san prígkipas. ― He lives like a prince.
Declension
declension of πρίγκιπας
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | πρίγκιπας • | πρίγκιπες • |
| genitive | πρίγκιπα • | πριγκίπων • |
| accusative | πρίγκιπα • | πρίγκιπες • |
| vocative | πρίγκιπα • | πρίγκιπες • |
Synonyms
- (prince): ηγεμόνας m (igemónas)