πολυδάκτυλος

πολυδάκτυλος

Ancient Greek

Etymology

From πολυ- (polu-, “many”) +‎ δάκτυλος (dáktulos, “fingers, toes”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /po.ly.dák.ty.los/ → /po.lyˈðak.ty.los/ → /po.liˈðak.ti.los/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.ly.dák.ty.los/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /po.lyˈdak.ty.los/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /po.lyˈðak.ty.los/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /po.lyˈðak.ty.los/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /po.liˈðak.ti.los/

Adjective

πολῠδάκτῠλος • (poludáktulos) m (feminine πολῠδακτύλη, neuter πολῠδάκτῠλον); first/second declension

1. having many toes

Inflection

First and second declension of πολῠδάκτῠλος; πολῠδακτῠ́λη; πολῠδάκτῠλον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πολῠδάκτῠλος poludáktulos	πολῠδακτῠ́λη poludaktúlē	πολῠδάκτῠλον poludáktulon		πολῠδακτῠ́λω poludaktúlō	πολῠδακτῠ́λᾱ poludaktúlā	πολῠδακτῠ́λω poludaktúlō		πολῠδάκτῠλοι poludáktuloi	πολῠδάκτῠλαι poludáktulai	πολῠδάκτῠλᾰ poludáktula
Genitive		πολῠδακτῠ́λου poludaktúlou	πολῠδακτῠ́λης poludaktúlēs	πολῠδακτῠ́λου poludaktúlou		πολῠδακτῠ́λοιν poludaktúloin	πολῠδακτῠ́λαιν poludaktúlain	πολῠδακτῠ́λοιν poludaktúloin		πολῠδακτῠ́λων poludaktúlōn	πολῠδακτῠ́λων poludaktúlōn	πολῠδακτῠ́λων poludaktúlōn
Dative		πολῠδακτῠ́λῳ poludaktúlōi	πολῠδακτῠ́λῃ poludaktúlēi	πολῠδακτῠ́λῳ poludaktúlōi		πολῠδακτῠ́λοιν poludaktúloin	πολῠδακτῠ́λαιν poludaktúlain	πολῠδακτῠ́λοιν poludaktúloin		πολῠδακτῠ́λοις poludaktúlois	πολῠδακτῠ́λαις poludaktúlais	πολῠδακτῠ́λοις poludaktúlois
Accusative		πολῠδάκτῠλον poludáktulon	πολῠδακτῠ́λην poludaktúlēn	πολῠδάκτῠλον poludáktulon		πολῠδακτῠ́λω poludaktúlō	πολῠδακτῠ́λᾱ poludaktúlā	πολῠδακτῠ́λω poludaktúlō		πολῠδακτῠ́λους poludaktúlous	πολῠδακτῠ́λᾱς poludaktúlās	πολῠδάκτῠλᾰ poludáktula
Vocative		πολῠδάκτῠλε poludáktule	πολῠδακτῠ́λη poludaktúlē	πολῠδάκτῠλον poludáktulon		πολῠδακτῠ́λω poludaktúlō	πολῠδακτῠ́λᾱ poludaktúlā	πολῠδακτῠ́λω poludaktúlō		πολῠδάκτῠλοι poludáktuloi	πολῠδάκτῠλαι poludáktulai	πολῠδάκτῠλᾰ poludáktula
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πολῠδακτῠ́λως poludaktúlōs				πολῠδακτῠλώτερος poludaktulṓteros				πολῠδακτῠλώτᾰτος poludaktulṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• →⇒ English: polydactyly (noun)

Further reading

• πολυδάκτυλος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press