πολεμόω
Ancient Greek
Etymology
From πόλεμος (pólemos) + -όω (-óō).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /po.le.mó.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /po.leˈmo.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /po.leˈmo.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /po.leˈmo.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /po.leˈmo.o/
Verb
πολεμόω • (polemóō)
- to make hostile, make an enemy of
- (passive) to become an enemy
Conjugation
Present: πολεμῶ, πολεμοῦμαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πολεμῶ | πολεμοῖς | πολεμοῖ | πολεμοῦτον | πολεμοῦτον | πολεμοῦμεν | πολεμοῦτε | πολεμοῦσῐ(ν) | ||||
subjunctive | πολεμῶ | πολεμοῖς | πολεμοῖ | πολεμῶτον | πολεμῶτον | πολεμῶμεν | πολεμῶτε | πολεμῶσῐ(ν) | |||||
optative | πολεμοίην, πολεμοῖμῐ | πολεμοίης, πολεμοῖς | πολεμοίη, πολεμοῖ | πολεμοῖτον, πολεμοίητον | πολεμοίτην, πολεμοιήτην | πολεμοῖμεν, πολεμοίημεν | πολεμοῖτε, πολεμοίητε | πολεμοῖεν, πολεμοίησᾰν | |||||
imperative | πολέμου | πολεμούτω | πολεμοῦτον | πολεμούτων | πολεμοῦτε | πολεμούντων | |||||||
middle/ passive | indicative | πολεμοῦμαι | πολεμοῖ | πολεμοῦται | πολεμοῦσθον | πολεμοῦσθον | πολεμούμεθᾰ | πολεμοῦσθε | πολεμοῦνται | ||||
subjunctive | πολεμῶμαι | πολεμοῖ | πολεμῶται | πολεμῶσθον | πολεμῶσθον | πολεμώμεθᾰ | πολεμῶσθε | πολεμῶνται | |||||
optative | πολεμοίμην | πολεμοῖο | πολεμοῖτο | πολεμοῖσθον | πολεμοίσθην | πολεμοίμεθᾰ | πολεμοῖσθε | πολεμοῖντο | |||||
imperative | πολεμοῦ | πολεμούσθω | πολεμοῦσθον | πολεμούσθων | πολεμοῦσθε | πολεμούσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | πολεμοῦν | πολεμοῦσθαι | |||||||||||
participle | m | πολεμῶν | πολεμούμενος | ||||||||||
f | πολεμοῦσᾰ | πολεμουμένη | |||||||||||
n | πολεμοῦν | πολεμούμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐπολέμουν, ἐπολεμούμην (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπολέμουν | ἐπολέμους | ἐπολέμου | ἐπολεμοῦτον | ἐπολεμούτην | ἐπολεμοῦμεν | ἐπολεμοῦτε | ἐπολέμουν | ||||
middle/ passive | indicative | ἐπολεμούμην | ἐπολεμοῦ | ἐπολεμοῦτο | ἐπολεμοῦσθον | ἐπολεμούσθην | ἐπολεμούμεθᾰ | ἐπολεμοῦσθε | ἐπολεμοῦντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: πολεμώσω, πολεμώσομαι, πολεμωθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πολεμώσω | πολεμώσεις | πολεμώσει | πολεμώσετον | πολεμώσετον | πολεμώσομεν | πολεμώσετε | πολεμώσουσῐ(ν) | ||||
optative | πολεμώσοιμῐ | πολεμώσοις | πολεμώσοι | πολεμώσοιτον | πολεμωσοίτην | πολεμώσοιμεν | πολεμώσοιτε | πολεμώσοιεν | |||||
middle | indicative | πολεμώσομαι | πολεμώσῃ, πολεμώσει | πολεμώσεται | πολεμώσεσθον | πολεμώσεσθον | πολεμωσόμεθᾰ | πολεμώσεσθε | πολεμώσονται | ||||
optative | πολεμωσοίμην | πολεμώσοιο | πολεμώσοιτο | πολεμώσοισθον | πολεμωσοίσθην | πολεμωσοίμεθᾰ | πολεμώσοισθε | πολεμώσοιντο | |||||
passive | indicative | πολεμωθήσομαι | πολεμωθήσῃ | πολεμωθήσεται | πολεμωθήσεσθον | πολεμωθήσεσθον | πολεμωθησόμεθᾰ | πολεμωθήσεσθε | πολεμωθήσονται | ||||
optative | πολεμωθησοίμην | πολεμωθήσοιο | πολεμωθήσοιτο | πολεμωθήσοισθον | πολεμωθησοίσθην | πολεμωθησοίμεθᾰ | πολεμωθήσοισθε | πολεμωθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | πολεμώσειν | πολεμώσεσθαι | πολεμωθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | πολεμώσων | πολεμωσόμενος | πολεμωθησόμενος | |||||||||
f | πολεμώσουσᾰ | πολεμωσομένη | πολεμωθησομένη | ||||||||||
n | πολεμῶσον | πολεμωσόμενον | πολεμωθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐπολέμωσᾰ, ἐπολεμωσᾰ́μην, ἐπολεμώθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπολέμωσᾰ | ἐπολέμωσᾰς | ἐπολέμωσε(ν) | ἐπολεμώσᾰτον | ἐπολεμωσᾰ́την | ἐπολεμώσᾰμεν | ἐπολεμώσᾰτε | ἐπολέμωσᾰν | ||||
subjunctive | πολεμώσω | πολεμώσῃς | πολεμώσῃ | πολεμώσητον | πολεμώσητον | πολεμώσωμεν | πολεμώσητε | πολεμώσωσῐ(ν) | |||||
optative | πολεμώσαιμῐ | πολεμώσειᾰς, πολεμώσαις | πολεμώσειε(ν), πολεμώσαι | πολεμώσαιτον | πολεμωσαίτην | πολεμώσαιμεν | πολεμώσαιτε | πολεμώσειᾰν, πολεμώσαιεν | |||||
imperative | πολέμωσον | πολεμωσᾰ́τω | πολεμώσᾰτον | πολεμωσᾰ́των | πολεμώσᾰτε | πολεμωσᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐπολεμωσᾰ́μην | ἐπολεμώσω | ἐπολεμώσᾰτο | ἐπολεμώσᾰσθον | ἐπολεμωσᾰ́σθην | ἐπολεμωσᾰ́μεθᾰ | ἐπολεμώσᾰσθε | ἐπολεμώσᾰντο | ||||
subjunctive | πολεμώσωμαι | πολεμώσῃ | πολεμώσηται | πολεμώσησθον | πολεμώσησθον | πολεμωσώμεθᾰ | πολεμώσησθε | πολεμώσωνται | |||||
optative | πολεμωσαίμην | πολεμώσαιο | πολεμώσαιτο | πολεμώσαισθον | πολεμωσαίσθην | πολεμωσαίμεθᾰ | πολεμώσαισθε | πολεμώσαιντο | |||||
imperative | πολέμωσαι | πολεμωσᾰ́σθω | πολεμώσᾰσθον | πολεμωσᾰ́σθων | πολεμώσᾰσθε | πολεμωσᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐπολεμώθην | ἐπολεμώθης | ἐπολεμώθη | ἐπολεμώθητον | ἐπολεμωθήτην | ἐπολεμώθημεν | ἐπολεμώθητε | ἐπολεμώθησᾰν | ||||
subjunctive | πολεμωθῶ | πολεμωθῇς | πολεμωθῇ | πολεμωθῆτον | πολεμωθῆτον | πολεμωθῶμεν | πολεμωθῆτε | πολεμωθῶσῐ(ν) | |||||
optative | πολεμωθείην | πολεμωθείης | πολεμωθείη | πολεμωθεῖτον, πολεμωθείητον | πολεμωθείτην, πολεμωθειήτην | πολεμωθεῖμεν, πολεμωθείημεν | πολεμωθεῖτε, πολεμωθείητε | πολεμωθεῖεν, πολεμωθείησᾰν | |||||
imperative | πολεμώθητῐ | πολεμωθήτω | πολεμώθητον | πολεμωθήτων | πολεμώθητε | πολεμωθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | πολεμῶσαι | πολεμώσᾰσθαι | πολεμωθῆναι | ||||||||||
participle | m | πολεμώσᾱς | πολεμωσᾰ́μενος | πολεμωθείς | |||||||||
f | πολεμώσᾱσᾰ | πολεμωσᾰμένη | πολεμωθεῖσᾰ | ||||||||||
n | πολεμῶσᾰν | πολεμωσᾰ́μενον | πολεμωθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: πεπολέμωκᾰ, πεπολέμωμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πεπολέμωκᾰ | πεπολέμωκᾰς | πεπολέμωκε(ν) | πεπολεμώκᾰτον | πεπολεμώκᾰτον | πεπολεμώκᾰμεν | πεπολεμώκᾰτε | πεπολεμώκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | πεπολεμώκω | πεπολεμώκῃς | πεπολεμώκῃ | πεπολεμώκητον | πεπολεμώκητον | πεπολεμώκωμεν | πεπολεμώκητε | πεπολεμώκωσῐ(ν) | |||||
optative | πεπολεμώκοιμῐ, πεπολεμωκοίην | πεπολεμώκοις, πεπολεμωκοίης | πεπολεμώκοι, πεπολεμωκοίη | πεπολεμώκοιτον | πεπολεμωκοίτην | πεπολεμώκοιμεν | πεπολεμώκοιτε | πεπολεμώκοιεν | |||||
imperative | πεπολέμωκε | πεπολεμωκέτω | πεπολεμώκετον | πεπολεμωκέτων | πεπολεμώκετε | πεπολεμωκόντων | |||||||
middle/ passive | indicative | πεπολέμωμαι | πεπολέμωσαι | πεπολέμωται | πεπολέμωσθον | πεπολέμωσθον | πεπολεμώμεθᾰ | πεπολέμωσθε | πεπολέμωνται | ||||
subjunctive | πεπολεμωμένος ὦ | πεπολεμωμένος ᾖς | πεπολεμωμένος ᾖ | πεπολεμωμένω ἦτον | πεπολεμωμένω ἦτον | πεπολεμωμένοι ὦμεν | πεπολεμωμένοι ἦτε | πεπολεμωμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | πεπολεμωμένος εἴην | πεπολεμωμένος εἴης | πεπολεμωμένος εἴη | πεπολεμωμένω εἴητον/εἶτον | πεπολεμωμένω εἰήτην/εἴτην | πεπολεμωμένοι εἴημεν/εἶμεν | πεπολεμωμένοι εἴητε/εἶτε | πεπολεμωμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | πεπολέμωσο | πεπολεμώσθω | πεπολέμωσθον | πεπολεμώσθων | πεπολέμωσθε | πεπολεμώσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | πεπολεμωκέναι | πεπολεμῶσθαι | |||||||||||
participle | m | πεπολεμωκώς | πεπολεμωμένος | ||||||||||
f | πεπολεμωκυῖᾰ | πεπολεμωμένη | |||||||||||
n | πεπολεμωκός | πεπολεμωμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Pluperfect: ἐπεπολεμώκειν, ἐπεπολεμώμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπεπολεμώκειν, ἐπεπολεμώκη | ἐπεπολεμώκεις, ἐπεπολεμώκης | ἐπεπολεμώκει(ν) | ἐπεπολεμώκετον | ἐπεπολεμωκέτην | ἐπεπολεμώκεμεν | ἐπεπολεμώκετε | ἐπεπολεμώκεσᾰν | ||||
middle/ passive | indicative | ἐπεπολεμώμην | ἐπεπολέμωσο | ἐπεπολέμωτο | ἐπεπολέμωσθον | ἐπεπολεμώσθην | ἐπεπολεμώμεθᾰ | ἐπεπολέμωσθε | ἐπεπολέμωντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Further reading
- πολεμόω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “πολεμόω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- alienate idem, page 22.
- estrange idem, page 284.