ποιῶν
See also: ποιων
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /poi̯.ɔ̂ːn/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pyˈon/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pyˈon/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pyˈon/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /piˈon/
Verb
ποιῶν • (poiôn)
- present active participle of ποιέω (poiéō)
Inflection
First and third declension of ποιῶν; ποιοῦσᾰ; ποιοῦν (Attic)
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ποιῶν poiôn | ποιοῦσᾰ poioûsa | ποιοῦν poioûn | ποιοῦντε poioûnte | ποιούσᾱ poioúsā | ποιοῦντε poioûnte | ποιοῦντες poioûntes | ποιοῦσαι poioûsai | ποιοῦντᾰ poioûnta | |||||
Genitive | ποιοῦντος poioûntos | ποιούσης poioúsēs | ποιοῦντος poioûntos | ποιούντοιν poioúntoin | ποιούσαιν poioúsain | ποιούντοιν poioúntoin | ποιούντων poioúntōn | ποιουσῶν poiousôn | ποιούντων poioúntōn | |||||
Dative | ποιοῦντῐ poioûnti | ποιούσῃ poioúsēi | ποιοῦντῐ poioûnti | ποιούντοιν poioúntoin | ποιούσαιν poioúsain | ποιούντοιν poioúntoin | ποιοῦσῐ / ποιοῦσῐν poioûsi(n) | ποιούσαις poioúsais | ποιοῦσῐ / ποιοῦσῐν poioûsi(n) | |||||
Accusative | ποιοῦντᾰ poioûnta | ποιοῦσᾰν poioûsan | ποιοῦν poioûn | ποιοῦντε poioûnte | ποιούσᾱ poioúsā | ποιοῦντε poioûnte | ποιοῦντᾰς poioûntas | ποιούσᾱς poioúsās | ποιοῦντᾰ poioûnta | |||||
Vocative | ποιῶν poiôn | ποιοῦσᾰ poioûsa | ποιοῦν poioûn | ποιοῦντε poioûnte | ποιούσᾱ poioúsā | ποιοῦντε poioûnte | ποιοῦντες poioûntes | ποιοῦσαι poioûsai | ποιοῦντᾰ poioûnta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ποιούντως poioúntōs | — | — | ||||||||||||
Notes: |
|