ποιώ
See also: ποιῶ
Greek
Etymology
Learnedly, from Ancient Greek ποιῶ (poiô), contracted form of ποιέω (poiéō).
Pronunciation
- IPA(key): /piˈo/
- Hyphenation: ποι‧ώ
Verb
ποιώ • (poió) (past ποίησα, passive ποιούμαι, p‑past ποιήθηκα)
- (formal, dated) make, synonym of κάνω (káno), used mostly in compounds -ποιώ
Conjugation
ποιώ, ποιούμαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | ποιώ | ποιήσω | ποιούμαι | ποιηθώ |
| 2 sg | ποιείς | ποιήσεις | ποιείσαι | ποιηθείς |
| 3 sg | ποιεί | ποιήσει | ποιείται | ποιηθεί |
| 1 pl | ποιούμε | ποιήσουμε, [-ομε] | ποιούμαστε, ποιόμαστε | ποιηθούμε |
| 2 pl | ποιείτε | ποιήσετε | ποιείστε, (ποιόσαστε) | ποιηθείτε |
| 3 pl | ποιούν(ε) | ποιήσουν(ε) | ποιούνται | ποιηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | ποιούσα | ποίησα | ποιούμουν(α), ποιόμουν(α) | ποιήθηκα |
| 2 sg | ποιούσες | ποίησες | [ποιούσουν(α)], ποιόσουν(α) | ποιήθηκες |
| 3 sg | ποιούσε | ποίησε | ποιούνταν, ποιόταν(ε), {ποιείτο}, [{εποιείτο}] | ποιήθηκε |
| 1 pl | ποιούσαμε | ποιήσαμε | ποιούμασταν, (‑ούμαστε), ποιόμασταν, (‑όμαστε) | ποιηθήκαμε |
| 2 pl | ποιούσατε | ποιήσατε | [ποιούσασταν, (‑ούσαστε)], ποιόσασταν, (‑όσαστε) | ποιηθήκατε |
| 3 pl | ποιούσαν(ε) | ποίησαν, ποιήσαν(ε) | ποιούνταν, ποιόνταν(ε), (ποιόντουσαν), {ποιούντο}, [{εποιούντο}] | ποιήθηκαν, ποιηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ποιώ ➤ | θα ποιήσω ➤ | θα ποιούμαι ➤ | θα ποιηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ποιείς, … | θα ποιήσεις, … | θα ποιείσαι, … | θα ποιηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ποιήσει έχω, έχεις, … ποιημένο, ‑η, ‑ο ➤ | έχω, έχεις, … ποιηθεί είμαι, είσαι, … ποιημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ποιήσει είχα, είχες, … ποιημένο, ‑η, ‑ο | είχα, είχες, … ποιηθεί ήμουν, ήσουν, … ποιημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ποιήσει θα έχω, θα έχεις, … ποιημένο, ‑η, ‑ο | θα έχω, θα έχεις, … ποιηθεί θα είμαι, θα είσαι, … ποιημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | ποίησε | — | ποιήσου |
| 2 pl | ποιείτε | ποιήστε | ποιείστε | ποιηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | ποιώντας ➤ | ποιούμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας ποιήσει ➤ | ποιημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | ποιήσει | ποιηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs | • Chiefly found in compounds of -ποιώ. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Derived terms
- ποιώ την νήσσαν or ποιούμαι την νήσσαν (poioúmai tin níssan, “to feign ignorance”) (expression)
Related terms
- -ποιώ (-poió) & passive -ποιούμαι (-poioúmai) compounds
and
- -ποιείο n (-poieío, “place where is something is made”)
- ποίημα n (poíima, “poem”)
- ποιηματάκι n (poiimatáki, “little poem”) (diminutive)
- ποίηση f (poíisi, “poetry”) & -ποίηση (-poíisi, “making of”)
- -ποιήσιμος (-poiísimos, “who is possible to be made”)
- ποιητής m (poiitís, “poet”) & -ποιητής (-poiitís, “maker of”), ποιήτρια f (poiítria, “poetess”)
- ποιητικός (poiitikós, “poetic”) & -ποιητικός (-poiitikós)
- ποιητικότητα f (poiitikótita, “poeticality”)
- -ποίητος (-poíitos, “made of”)
- -ποιία f (-poiía, “the making of”)
- -ποιός m or f (-poiós, “who makes”)
- also: αδερφοποιτός (aderfopoitós)
Not related to ποιόν n (poión, “aspect”) or ποιότητα f (poiótita, “quality”)