ποιμένας

ποιμένας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /poi̯.mé.nas/ → /pyˈme.nas/ → /piˈme.nas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /poi̯.mé.nas/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pyˈme.nas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pyˈme.nas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pyˈme.nas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈme.nas/

Noun

ποιμένᾰς • (poiménas)

1. accusative plural of ποιμήν (poimḗn)

---

Greek

Etymology

From Ancient Greek ποιμήν (poimḗn).

Noun

ποιμένας • (poiménas) m (plural ποιμένες)

1. (formal) shepherd
2. pastor, priest (shepherd of the people)

Declension

declension of ποιμένας

case     \\     number	singular	plural
nominative	ποιμένας •	ποιμένες •
genitive	ποιμένα •	ποιμένων •
accusative	ποιμένα •	ποιμένες •
vocative	ποιμένα •	ποιμένες •

Synonyms

• (shepherd): βοσκός m (voskós)

Coordinate terms

• τσέλιγκας m (tséligkas, “sheep owner, chief shepherd”)

Further reading

• ποιμένας - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.