πλουτοκρατέομαι

πλουτοκρατέομαι

Ancient Greek

Etymology

From πλοῦτος (ploûtos, “wealth”) + κρατέω (kratéō, “I rule”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pluː.to.kra.té.o.mai̯/ → /plu.to.kraˈte.o.mɛ/ → /plu.to.kraˈte.o.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pluː.to.kra.té.o.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /plu.to.kraˈte.o.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /plu.to.kraˈte.o.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /plu.to.kraˈte.o.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /plu.to.kraˈte.o.me/

Verb

πλουτοκρᾰτέομαι • (ploutokratéomai)

1. I am governed by the wealthy
   • 342 BCE – 290 BCE, Menander, Rh. 360S

Inflection

   Present: πλουτοκρᾰτέω, πλουτοκρᾰτέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πλουτοκρᾰτέω	πλουτοκρᾰτέεις	πλουτοκρᾰτέει	πλουτοκρᾰτέετον	πλουτοκρᾰτέετον	πλουτοκρᾰτέομεν	πλουτοκρᾰτέετε	πλουτοκρᾰτέουσῐ(ν)
	subjunctive	πλουτοκρᾰτέω	πλουτοκρᾰτέῃς	πλουτοκρᾰτέῃ	πλουτοκρᾰτέητον	πλουτοκρᾰτέητον	πλουτοκρᾰτέωμεν	πλουτοκρᾰτέητε	πλουτοκρᾰτέωσῐ(ν)
	optative	πλουτοκρᾰτέοιμῐ	πλουτοκρᾰτέοις	πλουτοκρᾰτέοι	πλουτοκρᾰτέοιτον	πλουτοκρᾰτεοίτην	πλουτοκρᾰτέοιμεν	πλουτοκρᾰτέοιτε	πλουτοκρᾰτέοιεν
	imperative		πλουτοκρᾰ́τεε	πλουτοκρᾰτεέτω	πλουτοκρᾰτέετον	πλουτοκρᾰτεέτων		πλουτοκρᾰτέετε	πλουτοκρᾰτεόντων
middle/ passive	indicative	πλουτοκρᾰτέομαι	πλουτοκρᾰτέῃ, πλουτοκρᾰτέει	πλουτοκρᾰτέεται	πλουτοκρᾰτέεσθον	πλουτοκρᾰτέεσθον	πλουτοκρᾰτεόμεθᾰ	πλουτοκρᾰτέεσθε	πλουτοκρᾰτέονται
	subjunctive	πλουτοκρᾰτέωμαι	πλουτοκρᾰτέῃ	πλουτοκρᾰτέηται	πλουτοκρᾰτέησθον	πλουτοκρᾰτέησθον	πλουτοκρᾰτεώμεθᾰ	πλουτοκρᾰτέησθε	πλουτοκρᾰτέωνται
	optative	πλουτοκρᾰτεοίμην	πλουτοκρᾰτέοιο	πλουτοκρᾰτέοιτο	πλουτοκρᾰτέοισθον	πλουτοκρᾰτεοίσθην	πλουτοκρᾰτεοίμεθᾰ	πλουτοκρᾰτέοισθε	πλουτοκρᾰτέοιντο
	imperative		πλουτοκρᾰτέου	πλουτοκρᾰτεέσθω	πλουτοκρᾰτέεσθον	πλουτοκρᾰτεέσθων		πλουτοκρᾰτέεσθε	πλουτοκρᾰτεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πλουτοκρᾰτέειν				πλουτοκρᾰτέεσθαι
participle	m	πλουτοκρᾰτέων				πλουτοκρᾰτεόμενος
	f	πλουτοκρᾰτέουσᾰ				πλουτοκρᾰτεομένη
	n	πλουτοκρᾰτέον				πλουτοκρᾰτεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: πλουτοκρᾰτῶ, πλουτοκρᾰτοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πλουτοκρᾰτῶ	πλουτοκρᾰτεῖς	πλουτοκρᾰτεῖ	πλουτοκρᾰτεῖτον	πλουτοκρᾰτεῖτον	πλουτοκρᾰτοῦμεν	πλουτοκρᾰτεῖτε	πλουτοκρᾰτοῦσῐ(ν)
	subjunctive	πλουτοκρᾰτῶ	πλουτοκρᾰτῇς	πλουτοκρᾰτῇ	πλουτοκρᾰτῆτον	πλουτοκρᾰτῆτον	πλουτοκρᾰτῶμεν	πλουτοκρᾰτῆτε	πλουτοκρᾰτῶσῐ(ν)
	optative	πλουτοκρᾰτοίην, πλουτοκρᾰτοῖμῐ	πλουτοκρᾰτοίης, πλουτοκρᾰτοῖς	πλουτοκρᾰτοίη, πλουτοκρᾰτοῖ	πλουτοκρᾰτοῖτον, πλουτοκρᾰτοίητον	πλουτοκρᾰτοίτην, πλουτοκρᾰτοιήτην	πλουτοκρᾰτοῖμεν, πλουτοκρᾰτοίημεν	πλουτοκρᾰτοῖτε, πλουτοκρᾰτοίητε	πλουτοκρᾰτοῖεν, πλουτοκρᾰτοίησᾰν
	imperative		πλουτοκρᾰ́τει	πλουτοκρᾰτείτω	πλουτοκρᾰτεῖτον	πλουτοκρᾰτείτων		πλουτοκρᾰτεῖτε	πλουτοκρᾰτούντων
middle/ passive	indicative	πλουτοκρᾰτοῦμαι	πλουτοκρᾰτεῖ, πλουτοκρᾰτῇ	πλουτοκρᾰτεῖται	πλουτοκρᾰτεῖσθον	πλουτοκρᾰτεῖσθον	πλουτοκρᾰτούμεθᾰ	πλουτοκρᾰτεῖσθε	πλουτοκρᾰτοῦνται
	subjunctive	πλουτοκρᾰτῶμαι	πλουτοκρᾰτῇ	πλουτοκρᾰτῆται	πλουτοκρᾰτῆσθον	πλουτοκρᾰτῆσθον	πλουτοκρᾰτώμεθᾰ	πλουτοκρᾰτῆσθε	πλουτοκρᾰτῶνται
	optative	πλουτοκρᾰτοίμην	πλουτοκρᾰτοῖο	πλουτοκρᾰτοῖτο	πλουτοκρᾰτοῖσθον	πλουτοκρᾰτοίσθην	πλουτοκρᾰτοίμεθᾰ	πλουτοκρᾰτοῖσθε	πλουτοκρᾰτοῖντο
	imperative		πλουτοκρᾰτοῦ	πλουτοκρᾰτείσθω	πλουτοκρᾰτεῖσθον	πλουτοκρᾰτείσθων		πλουτοκρᾰτεῖσθε	πλουτοκρᾰτείσθων
		active				middle/passive
infinitive		πλουτοκρᾰτεῖν				πλουτοκρᾰτεῖσθαι
participle	m	πλουτοκρᾰτῶν				πλουτοκρᾰτούμενος
	f	πλουτοκρᾰτοῦσᾰ				πλουτοκρᾰτουμένη
	n	πλουτοκρᾰτοῦν				πλουτοκρᾰτούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπλουτοκρᾰ́τεον, ἐπλουτοκρᾰτεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπλουτοκρᾰ́τεον	ἐπλουτοκρᾰ́τεες	ἐπλουτοκρᾰ́τεε(ν)	ἐπλουτοκρᾰτέετον	ἐπλουτοκρᾰτεέτην	ἐπλουτοκρᾰτέομεν	ἐπλουτοκρᾰτέετε	ἐπλουτοκρᾰ́τεον
middle/ passive	indicative	ἐπλουτοκρᾰτεόμην	ἐπλουτοκρᾰτέου	ἐπλουτοκρᾰτέετο	ἐπλουτοκρᾰτέεσθον	ἐπλουτοκρᾰτεέσθην	ἐπλουτοκρᾰτεόμεθᾰ	ἐπλουτοκρᾰτέεσθε	ἐπλουτοκρᾰτέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπλουτοκρᾰ́τουν, ἐπλουτοκρᾰτούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπλουτοκρᾰ́τουν	ἐπλουτοκρᾰ́τεις	ἐπλουτοκρᾰ́τει	ἐπλουτοκρᾰτεῖτον	ἐπλουτοκρᾰτείτην	ἐπλουτοκρᾰτοῦμεν	ἐπλουτοκρᾰτεῖτε	ἐπλουτοκρᾰ́τουν
middle/ passive	indicative	ἐπλουτοκρᾰτούμην	ἐπλουτοκρᾰτοῦ	ἐπλουτοκρᾰτεῖτο	ἐπλουτοκρᾰτεῖσθον	ἐπλουτοκρᾰτείσθην	ἐπλουτοκρᾰτούμεθᾰ	ἐπλουτοκρᾰτεῖσθε	ἐπλουτοκρᾰτοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πλουτοκρᾰτήσω, πλουτοκρᾰτήσομαι, πλουτοκρᾰτηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πλουτοκρᾰτήσω	πλουτοκρᾰτήσεις	πλουτοκρᾰτήσει	πλουτοκρᾰτήσετον	πλουτοκρᾰτήσετον	πλουτοκρᾰτήσομεν	πλουτοκρᾰτήσετε	πλουτοκρᾰτήσουσῐ(ν)
	optative	πλουτοκρᾰτήσοιμῐ	πλουτοκρᾰτήσοις	πλουτοκρᾰτήσοι	πλουτοκρᾰτήσοιτον	πλουτοκρᾰτησοίτην	πλουτοκρᾰτήσοιμεν	πλουτοκρᾰτήσοιτε	πλουτοκρᾰτήσοιεν
middle	indicative	πλουτοκρᾰτήσομαι	πλουτοκρᾰτήσῃ, πλουτοκρᾰτήσει	πλουτοκρᾰτήσεται	πλουτοκρᾰτήσεσθον	πλουτοκρᾰτήσεσθον	πλουτοκρᾰτησόμεθᾰ	πλουτοκρᾰτήσεσθε	πλουτοκρᾰτήσονται
	optative	πλουτοκρᾰτησοίμην	πλουτοκρᾰτήσοιο	πλουτοκρᾰτήσοιτο	πλουτοκρᾰτήσοισθον	πλουτοκρᾰτησοίσθην	πλουτοκρᾰτησοίμεθᾰ	πλουτοκρᾰτήσοισθε	πλουτοκρᾰτήσοιντο
passive	indicative	πλουτοκρᾰτηθήσομαι	πλουτοκρᾰτηθήσῃ	πλουτοκρᾰτηθήσεται	πλουτοκρᾰτηθήσεσθον	πλουτοκρᾰτηθήσεσθον	πλουτοκρᾰτηθησόμεθᾰ	πλουτοκρᾰτηθήσεσθε	πλουτοκρᾰτηθήσονται
	optative	πλουτοκρᾰτηθησοίμην	πλουτοκρᾰτηθήσοιο	πλουτοκρᾰτηθήσοιτο	πλουτοκρᾰτηθήσοισθον	πλουτοκρᾰτηθησοίσθην	πλουτοκρᾰτηθησοίμεθᾰ	πλουτοκρᾰτηθήσοισθε	πλουτοκρᾰτηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πλουτοκρᾰτήσειν			πλουτοκρᾰτήσεσθαι		πλουτοκρᾰτηθήσεσθαι
participle	m	πλουτοκρᾰτήσων			πλουτοκρᾰτησόμενος		πλουτοκρᾰτηθησόμενος
	f	πλουτοκρᾰτήσουσᾰ			πλουτοκρᾰτησομένη		πλουτοκρᾰτηθησομένη
	n	πλουτοκρᾰτῆσον			πλουτοκρᾰτησόμενον		πλουτοκρᾰτηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπλουτοκρᾰ́τησᾰ, ἐπλουτοκρᾰτησᾰ́μην, ἐπλουτοκρᾰτήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπλουτοκρᾰ́τησᾰ	ἐπλουτοκρᾰ́τησᾰς	ἐπλουτοκρᾰ́τησε(ν)	ἐπλουτοκρᾰτήσᾰτον	ἐπλουτοκρᾰτησᾰ́την	ἐπλουτοκρᾰτήσᾰμεν	ἐπλουτοκρᾰτήσᾰτε	ἐπλουτοκρᾰ́τησᾰν
	subjunctive	πλουτοκρᾰτήσω	πλουτοκρᾰτήσῃς	πλουτοκρᾰτήσῃ	πλουτοκρᾰτήσητον	πλουτοκρᾰτήσητον	πλουτοκρᾰτήσωμεν	πλουτοκρᾰτήσητε	πλουτοκρᾰτήσωσῐ(ν)
	optative	πλουτοκρᾰτήσαιμῐ	πλουτοκρᾰτήσειᾰς, πλουτοκρᾰτήσαις	πλουτοκρᾰτήσειε(ν), πλουτοκρᾰτήσαι	πλουτοκρᾰτήσαιτον	πλουτοκρᾰτησαίτην	πλουτοκρᾰτήσαιμεν	πλουτοκρᾰτήσαιτε	πλουτοκρᾰτήσειᾰν, πλουτοκρᾰτήσαιεν
	imperative		πλουτοκρᾰ́τησον	πλουτοκρᾰτησᾰ́τω	πλουτοκρᾰτήσᾰτον	πλουτοκρᾰτησᾰ́των		πλουτοκρᾰτήσᾰτε	πλουτοκρᾰτησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπλουτοκρᾰτησᾰ́μην	ἐπλουτοκρᾰτήσω	ἐπλουτοκρᾰτήσᾰτο	ἐπλουτοκρᾰτήσᾰσθον	ἐπλουτοκρᾰτησᾰ́σθην	ἐπλουτοκρᾰτησᾰ́μεθᾰ	ἐπλουτοκρᾰτήσᾰσθε	ἐπλουτοκρᾰτήσᾰντο
	subjunctive	πλουτοκρᾰτήσωμαι	πλουτοκρᾰτήσῃ	πλουτοκρᾰτήσηται	πλουτοκρᾰτήσησθον	πλουτοκρᾰτήσησθον	πλουτοκρᾰτησώμεθᾰ	πλουτοκρᾰτήσησθε	πλουτοκρᾰτήσωνται
	optative	πλουτοκρᾰτησαίμην	πλουτοκρᾰτήσαιο	πλουτοκρᾰτήσαιτο	πλουτοκρᾰτήσαισθον	πλουτοκρᾰτησαίσθην	πλουτοκρᾰτησαίμεθᾰ	πλουτοκρᾰτήσαισθε	πλουτοκρᾰτήσαιντο
	imperative		πλουτοκρᾰ́τησαι	πλουτοκρᾰτησᾰ́σθω	πλουτοκρᾰτήσᾰσθον	πλουτοκρᾰτησᾰ́σθων		πλουτοκρᾰτήσᾰσθε	πλουτοκρᾰτησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπλουτοκρᾰτήθην	ἐπλουτοκρᾰτήθης	ἐπλουτοκρᾰτήθη	ἐπλουτοκρᾰτήθητον	ἐπλουτοκρᾰτηθήτην	ἐπλουτοκρᾰτήθημεν	ἐπλουτοκρᾰτήθητε	ἐπλουτοκρᾰτήθησᾰν
	subjunctive	πλουτοκρᾰτηθῶ	πλουτοκρᾰτηθῇς	πλουτοκρᾰτηθῇ	πλουτοκρᾰτηθῆτον	πλουτοκρᾰτηθῆτον	πλουτοκρᾰτηθῶμεν	πλουτοκρᾰτηθῆτε	πλουτοκρᾰτηθῶσῐ(ν)
	optative	πλουτοκρᾰτηθείην	πλουτοκρᾰτηθείης	πλουτοκρᾰτηθείη	πλουτοκρᾰτηθεῖτον, πλουτοκρᾰτηθείητον	πλουτοκρᾰτηθείτην, πλουτοκρᾰτηθειήτην	πλουτοκρᾰτηθεῖμεν, πλουτοκρᾰτηθείημεν	πλουτοκρᾰτηθεῖτε, πλουτοκρᾰτηθείητε	πλουτοκρᾰτηθεῖεν, πλουτοκρᾰτηθείησᾰν
	imperative		πλουτοκρᾰτήθητῐ	πλουτοκρᾰτηθήτω	πλουτοκρᾰτήθητον	πλουτοκρᾰτηθήτων		πλουτοκρᾰτήθητε	πλουτοκρᾰτηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πλουτοκρᾰτῆσαι			πλουτοκρᾰτήσᾰσθαι		πλουτοκρᾰτηθῆναι
participle	m	πλουτοκρᾰτήσᾱς			πλουτοκρᾰτησᾰ́μενος		πλουτοκρᾰτηθείς
	f	πλουτοκρᾰτήσᾱσᾰ			πλουτοκρᾰτησᾰμένη		πλουτοκρᾰτηθεῖσᾰ
	n	πλουτοκρᾰτῆσᾰν			πλουτοκρᾰτησᾰ́μενον		πλουτοκρᾰτηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πεπλουτοκρᾰ́τηκᾰ, πεπλουτοκράτημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεπλουτοκρᾰ́τηκᾰ	πεπλουτοκρᾰ́τηκᾰς	πεπλουτοκρᾰ́τηκε(ν)	πεπλουτοκρᾰτήκᾰτον	πεπλουτοκρᾰτήκᾰτον	πεπλουτοκρᾰτήκᾰμεν	πεπλουτοκρᾰτήκᾰτε	πεπλουτοκρᾰτήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπλουτοκρᾰτήκω	πεπλουτοκρᾰτήκῃς	πεπλουτοκρᾰτήκῃ	πεπλουτοκρᾰτήκητον	πεπλουτοκρᾰτήκητον	πεπλουτοκρᾰτήκωμεν	πεπλουτοκρᾰτήκητε	πεπλουτοκρᾰτήκωσῐ(ν)
	optative	πεπλουτοκρᾰτήκοιμῐ, πεπλουτοκρᾰτηκοίην	πεπλουτοκρᾰτήκοις, πεπλουτοκρᾰτηκοίης	πεπλουτοκρᾰτήκοι, πεπλουτοκρᾰτηκοίη	πεπλουτοκρᾰτήκοιτον	πεπλουτοκρᾰτηκοίτην	πεπλουτοκρᾰτήκοιμεν	πεπλουτοκρᾰτήκοιτε	πεπλουτοκρᾰτήκοιεν
	imperative		πεπλουτοκρᾰ́τηκε	πεπλουτοκρᾰτηκέτω	πεπλουτοκρᾰτήκετον	πεπλουτοκρᾰτηκέτων		πεπλουτοκρᾰτήκετε	πεπλουτοκρᾰτηκόντων
middle/ passive	indicative	πεπλουτοκράτημαι	πεπλουτοκράτησαι	πεπλουτοκράτηται	πεπλουτοκράτησθον	πεπλουτοκράτησθον	πεπλουτοκρατήμεθᾰ	πεπλουτοκράτησθε	πεπλουτοκράτηνται
	subjunctive	πεπλουτοκρατημένος ὦ	πεπλουτοκρατημένος ᾖς	πεπλουτοκρατημένος ᾖ	πεπλουτοκρατημένω ἦτον	πεπλουτοκρατημένω ἦτον	πεπλουτοκρατημένοι ὦμεν	πεπλουτοκρατημένοι ἦτε	πεπλουτοκρατημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπλουτοκρατημένος εἴην	πεπλουτοκρατημένος εἴης	πεπλουτοκρατημένος εἴη	πεπλουτοκρατημένω εἴητον/εἶτον	πεπλουτοκρατημένω εἰήτην/εἴτην	πεπλουτοκρατημένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπλουτοκρατημένοι εἴητε/εἶτε	πεπλουτοκρατημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεπλουτοκράτησο	πεπλουτοκρατήσθω	πεπλουτοκράτησθον	πεπλουτοκρατήσθων		πεπλουτοκράτησθε	πεπλουτοκρατήσθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπλουτοκρᾰτηκέναι				πεπλουτοκρατῆσθαι
participle	m	πεπλουτοκρᾰτηκώς				πεπλουτοκρατημένος
	f	πεπλουτοκρᾰτηκυῖᾰ				πεπλουτοκρατημένη
	n	πεπλουτοκρᾰτηκός				πεπλουτοκρατημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπεπλουτοκρᾰτήκειν, ἐπεπλουτοκρατήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεπλουτοκρᾰτήκειν, ἐπεπλουτοκρᾰτήκη	ἐπεπλουτοκρᾰτήκεις, ἐπεπλουτοκρᾰτήκης	ἐπεπλουτοκρᾰτήκει(ν)	ἐπεπλουτοκρᾰτήκετον	ἐπεπλουτοκρᾰτηκέτην	ἐπεπλουτοκρᾰτήκεμεν	ἐπεπλουτοκρᾰτήκετε	ἐπεπλουτοκρᾰτήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεπλουτοκρατήμην	ἐπεπλουτοκράτησο	ἐπεπλουτοκράτητο	ἐπεπλουτοκράτησθον	ἐπεπλουτοκρατήσθην	ἐπεπλουτοκρατήμεθᾰ	ἐπεπλουτοκράτησθε	ἐπεπλουτοκράτηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

• πλουτοκρᾰτία (ploutokratía)

References

• “πλουτοκρατέομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• πλουτοκρατέομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette