πλεονέκτημα
Greek
Etymology
From Ancient Greek πλεονεκτέω (pleonektéō) + -μα (-ma), from πλέον (pléon, “more”) + ἔχω (ékhō, “to have”).
Noun
πλεονέκτημα • (pleonéktima) n (plural πλεονεκτήματα)
- profit, gain
- advantage, boon (something offering the chance of gain)
Declension
declension of πλεονέκτημα
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | πλεονέκτημα • | πλεονεκτήματα • |
| genitive | πλεονεκτήματος • | πλεονεκτημάτων • |
| accusative | πλεονέκτημα • | πλεονεκτήματα • |
| vocative | πλεονέκτημα • | πλεονεκτήματα • |
Synonyms
- αβαντάζ n (avantáz)
- όφελος n (ófelos)
- κέρδος n (kérdos)
Antonyms
- μειονέκτημα (meionéktima)
Related terms
- πλεονέκτης m (pleonéktis, “greedy person”)
- πλεονεκτικός (pleonektikós, “profitable, advantageous”)
- πλεονεκτικότητα f (pleonektikótita, “acquisitiveness”)
- πλεονεκτώ (pleonektó, “to have the advantage”)
Further reading
- πλεονέκτημα in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.