πλάστης
See also: πλαστής
Greek
Etymology
From Ancient Greek πλάστης (plástēs).
Noun
πλάστης • (plástis) m
- builder, creator, maker
- (worker): moulder, shaper
- (utensil): rolling pin
Declension
declension of πλάστης
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | πλάστης • | πλάστες • |
| genitive | πλάστη • | πλαστών • |
| accusative | πλάστη • | πλάστες • |
| vocative | πλάστη • | πλάστες • |
Related terms
- πλάθω (plátho)
- πλάσιμο n (plásimo)
- see: δημιουργός m (dimiourgós)