πιόνιο
Greek
Etymology
Borrowed from English pion. Morphologically from πι or πεῖ for pi + -ιο (as in ancient -ιον (-ion) and New Latin -ium).
Pronunciation
- IPA(key): /piˈo.ni.o/ (different from πιόνι)
- Hyphenation: πι‧ό‧νι‧ο (different from πιό‧νι)
Noun
πιόνιο • (piónio) n (plural πιόνια)
- (physics) pion, alternative form of πι-μεσόνιο.
Declension
declension of πιόνιο
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | πιόνιο • | πιόνια • |
| genitive | πιονίου • | πιονίων • |
| accusative | πιόνιο • | πιόνια • |
| vocative | πιόνιο • | πιόνια • |
Related terms
- μεσόνιο n (mesónio, “meson”)
- and see υποατομικό (ypoatomikó, “subatomic”) σωματίδιο n (somatídio, “particle”)