πηδάω
Ancient Greek
Etymology
Deverbative or denominative formation on the basis of a form *pēd-, which could be lengthened grade of Proto-Indo-European *ped- (“to walk, step”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pɛː.dá.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pe̝ˈda.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /piˈða.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /piˈða.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /piˈða.o/
Verb
πηδᾰ́ω • (pēdáō)
- to leap, spring, jump
- Synonyms: ἅλλομαι (hállomai), θρῴσκω (thrṓiskō)
- to stamp with the feet
- (of the heart) to leap, throb
Conjugation
Present: πηδᾰ́ω, πηδᾰ́ομαι (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | πηδᾰ́ω | πηδᾰ́εις | πηδᾰ́ει | πηδᾰ́ετον | πηδᾰ́ετον | πηδᾰ́ομεν | πηδᾰ́ετε | πηδᾰ́ουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | πηδᾰ́ω | πηδᾰ́ῃς | πηδᾰ́ῃ | πηδᾰ́ητον | πηδᾰ́ητον | πηδᾰ́ωμεν | πηδᾰ́ητε | πηδᾰ́ωσῐ(ν) | |||||
| optative | πηδᾰ́οιμῐ | πηδᾰ́οις | πηδᾰ́οι | πηδᾰ́οιτον | πηδᾰοίτην | πηδᾰ́οιμεν | πηδᾰ́οιτε | πηδᾰ́οιεν | |||||
| imperative | πήδᾰε | πηδᾰέτω | πηδᾰ́ετον | πηδᾰέτων | πηδᾰ́ετε | πηδᾰόντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | πηδᾰ́ομαι | πηδᾰ́ῃ, πηδᾰ́ει | πηδᾰ́εται | πηδᾰ́εσθον | πηδᾰ́εσθον | πηδᾰόμεθᾰ | πηδᾰ́εσθε | πηδᾰ́ονται | ||||
| subjunctive | πηδᾰ́ωμαι | πηδᾰ́ῃ | πηδᾰ́ηται | πηδᾰ́ησθον | πηδᾰ́ησθον | πηδᾰώμεθᾰ | πηδᾰ́ησθε | πηδᾰ́ωνται | |||||
| optative | πηδᾰοίμην | πηδᾰ́οιο | πηδᾰ́οιτο | πηδᾰ́οισθον | πηδᾰοίσθην | πηδᾰοίμεθᾰ | πηδᾰ́οισθε | πηδᾰ́οιντο | |||||
| imperative | πηδᾰ́ου | πηδᾰέσθω | πηδᾰ́εσθον | πηδᾰέσθων | πηδᾰ́εσθε | πηδᾰέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | πηδᾰ́ειν | πηδᾰ́εσθαι | |||||||||||
| participle | m | πηδᾰ́ων | πηδᾰόμενος | ||||||||||
| f | πηδᾰ́ουσᾰ | πηδᾰομένη | |||||||||||
| n | πηδᾰ́ον | πηδᾰόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Present: πηδῶ, πηδῶμαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | πηδῶ | πηδᾷς | πηδᾷ | πηδᾶτον | πηδᾶτον | πηδῶμεν | πηδᾶτε | πηδῶσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | πηδῶ | πηδᾷς | πηδᾷ | πηδᾶτον | πηδᾶτον | πηδῶμεν | πηδᾶτε | πηδῶσῐ(ν) | |||||
| optative | πηδῴην, πηδῷμῐ | πηδῴης, πηδῷς | πηδῴη, πηδῷ | πηδῷτον, πηδῴητον | πηδῴτην, πηδῳήτην | πηδῷμεν, πηδῴημεν | πηδῷτε, πηδῴητε | πηδῷεν, πηδῴησᾰν | |||||
| imperative | πήδᾱ | πηδᾱ́τω | πηδᾶτον | πηδᾱ́των | πηδᾶτε | πηδώντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | πηδῶμαι | πηδᾷ | πηδᾶται | πηδᾶσθον | πηδᾶσθον | πηδώμεθᾰ | πηδᾶσθε | πηδῶνται | ||||
| subjunctive | πηδῶμαι | πηδᾷ | πηδᾶται | πηδᾶσθον | πηδᾶσθον | πηδώμεθᾰ | πηδᾶσθε | πηδῶνται | |||||
| optative | πηδῴμην | πηδῷο | πηδῷτο | πηδῷσθον | πηδῴσθην | πηδῴμεθᾰ | πηδῷσθε | πηδῷντο | |||||
| imperative | πηδῶ | πηδᾱ́σθω | πηδᾶσθον | πηδᾱ́σθων | πηδᾶσθε | πηδᾱ́σθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | πηδᾶν | πηδᾶσθαι | |||||||||||
| participle | m | πηδῶν | πηδώμενος | ||||||||||
| f | πηδῶσᾰ | πηδωμένη | |||||||||||
| n | πηδῶν | πηδώμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Imperfect: ἐπήδᾰον, ἐπηδᾰόμην (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπήδᾰον | ἐπήδᾰες | ἐπήδᾰε(ν) | ἐπηδᾰ́ετον | ἐπηδᾰέτην | ἐπηδᾰ́ομεν | ἐπηδᾰ́ετε | ἐπήδᾰον | ||||
| middle/ passive | indicative | ἐπηδᾰόμην | ἐπηδᾰ́ου | ἐπηδᾰ́ετο | ἐπηδᾰ́εσθον | ἐπηδᾰέσθην | ἐπηδᾰόμεθᾰ | ἐπηδᾰ́εσθε | ἐπηδᾰ́οντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Imperfect: ἐπήδων, ἐπηδώμην (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπήδων | ἐπήδᾱς | ἐπήδᾱ | ἐπηδᾶτον | ἐπηδᾱ́την | ἐπηδῶμεν | ἐπηδᾶτε | ἐπήδων | ||||
| middle/ passive | indicative | ἐπηδώμην | ἐπηδῶ | ἐπηδᾶτο | ἐπηδᾶσθον | ἐπηδᾱ́σθην | ἐπηδώμεθᾰ | ἐπηδᾶσθε | ἐπηδῶντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Future: πηδήσω, πηδήσομαι, πηδηθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | πηδήσω | πηδήσεις | πηδήσει | πηδήσετον | πηδήσετον | πηδήσομεν | πηδήσετε | πηδήσουσῐ(ν) | ||||
| optative | πηδήσοιμῐ | πηδήσοις | πηδήσοι | πηδήσοιτον | πηδησοίτην | πηδήσοιμεν | πηδήσοιτε | πηδήσοιεν | |||||
| middle | indicative | πηδήσομαι | πηδήσῃ, πηδήσει | πηδήσεται | πηδήσεσθον | πηδήσεσθον | πηδησόμεθᾰ | πηδήσεσθε | πηδήσονται | ||||
| optative | πηδησοίμην | πηδήσοιο | πηδήσοιτο | πηδήσοισθον | πηδησοίσθην | πηδησοίμεθᾰ | πηδήσοισθε | πηδήσοιντο | |||||
| passive | indicative | πηδηθήσομαι | πηδηθήσῃ | πηδηθήσεται | πηδηθήσεσθον | πηδηθήσεσθον | πηδηθησόμεθᾰ | πηδηθήσεσθε | πηδηθήσονται | ||||
| optative | πηδηθησοίμην | πηδηθήσοιο | πηδηθήσοιτο | πηδηθήσοισθον | πηδηθησοίσθην | πηδηθησοίμεθᾰ | πηδηθήσοισθε | πηδηθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | πηδήσειν | πηδήσεσθαι | πηδηθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | πηδήσων | πηδησόμενος | πηδηθησόμενος | |||||||||
| f | πηδήσουσᾰ | πηδησομένη | πηδηθησομένη | ||||||||||
| n | πηδῆσον | πηδησόμενον | πηδηθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: ἐπήδησᾰ, ἐπηδησᾰ́μην, ἐπηδήθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπήδησᾰ | ἐπήδησᾰς | ἐπήδησε(ν) | ἐπηδήσᾰτον | ἐπηδησᾰ́την | ἐπηδήσᾰμεν | ἐπηδήσᾰτε | ἐπήδησᾰν | ||||
| subjunctive | πηδήσω | πηδήσῃς | πηδήσῃ | πηδήσητον | πηδήσητον | πηδήσωμεν | πηδήσητε | πηδήσωσῐ(ν) | |||||
| optative | πηδήσαιμῐ | πηδήσειᾰς, πηδήσαις | πηδήσειε(ν), πηδήσαι | πηδήσαιτον | πηδησαίτην | πηδήσαιμεν | πηδήσαιτε | πηδήσειᾰν, πηδήσαιεν | |||||
| imperative | πήδησον | πηδησᾰ́τω | πηδήσᾰτον | πηδησᾰ́των | πηδήσᾰτε | πηδησᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐπηδησᾰ́μην | ἐπηδήσω | ἐπηδήσᾰτο | ἐπηδήσᾰσθον | ἐπηδησᾰ́σθην | ἐπηδησᾰ́μεθᾰ | ἐπηδήσᾰσθε | ἐπηδήσᾰντο | ||||
| subjunctive | πηδήσωμαι | πηδήσῃ | πηδήσηται | πηδήσησθον | πηδήσησθον | πηδησώμεθᾰ | πηδήσησθε | πηδήσωνται | |||||
| optative | πηδησαίμην | πηδήσαιο | πηδήσαιτο | πηδήσαισθον | πηδησαίσθην | πηδησαίμεθᾰ | πηδήσαισθε | πηδήσαιντο | |||||
| imperative | πήδησαι | πηδησᾰ́σθω | πηδήσᾰσθον | πηδησᾰ́σθων | πηδήσᾰσθε | πηδησᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐπηδήθην | ἐπηδήθης | ἐπηδήθη | ἐπηδήθητον | ἐπηδηθήτην | ἐπηδήθημεν | ἐπηδήθητε | ἐπηδήθησᾰν | ||||
| subjunctive | πηδηθῶ | πηδηθῇς | πηδηθῇ | πηδηθῆτον | πηδηθῆτον | πηδηθῶμεν | πηδηθῆτε | πηδηθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | πηδηθείην | πηδηθείης | πηδηθείη | πηδηθεῖτον, πηδηθείητον | πηδηθείτην, πηδηθειήτην | πηδηθεῖμεν, πηδηθείημεν | πηδηθεῖτε, πηδηθείητε | πηδηθεῖεν, πηδηθείησᾰν | |||||
| imperative | πηδήθητῐ | πηδηθήτω | πηδήθητον | πηδηθήτων | πηδήθητε | πηδηθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | πηδῆσαι | πηδήσᾰσθαι | πηδηθῆναι | ||||||||||
| participle | m | πηδήσᾱς | πηδησᾰ́μενος | πηδηθείς | |||||||||
| f | πηδήσᾱσᾰ | πηδησᾰμένη | πηδηθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | πηδῆσᾰν | πηδησᾰ́μενον | πηδηθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Perfect: πεπήδηκᾰ, πεπήδημαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | πεπήδηκᾰ | πεπήδηκᾰς | πεπήδηκε(ν) | πεπηδήκᾰτον | πεπηδήκᾰτον | πεπηδήκᾰμεν | πεπηδήκᾰτε | πεπηδήκᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | πεπηδήκω | πεπηδήκῃς | πεπηδήκῃ | πεπηδήκητον | πεπηδήκητον | πεπηδήκωμεν | πεπηδήκητε | πεπηδήκωσῐ(ν) | |||||
| optative | πεπηδήκοιμῐ, πεπηδηκοίην | πεπηδήκοις, πεπηδηκοίης | πεπηδήκοι, πεπηδηκοίη | πεπηδήκοιτον | πεπηδηκοίτην | πεπηδήκοιμεν | πεπηδήκοιτε | πεπηδήκοιεν | |||||
| imperative | πεπήδηκε | πεπηδηκέτω | πεπηδήκετον | πεπηδηκέτων | πεπηδήκετε | πεπηδηκόντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | πεπήδημαι | πεπήδησαι | πεπήδηται | πεπήδησθον | πεπήδησθον | πεπηδήμεθᾰ | πεπήδησθε | πεπήδηνται | ||||
| subjunctive | πεπηδημένος ὦ | πεπηδημένος ᾖς | πεπηδημένος ᾖ | πεπηδημένω ἦτον | πεπηδημένω ἦτον | πεπηδημένοι ὦμεν | πεπηδημένοι ἦτε | πεπηδημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | πεπηδημένος εἴην | πεπηδημένος εἴης | πεπηδημένος εἴη | πεπηδημένω εἴητον/εἶτον | πεπηδημένω εἰήτην/εἴτην | πεπηδημένοι εἴημεν/εἶμεν | πεπηδημένοι εἴητε/εἶτε | πεπηδημένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | πεπήδησο | πεπηδήσθω | πεπήδησθον | πεπηδήσθων | πεπήδησθε | πεπηδήσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | πεπηδηκέναι | πεπηδῆσθαι | |||||||||||
| participle | m | πεπηδηκώς | πεπηδημένος | ||||||||||
| f | πεπηδηκυῖᾰ | πεπηδημένη | |||||||||||
| n | πεπηδηκός | πεπηδημένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Derived terms
- ἀνᾰπηδᾰ́ω (anapēdáō)
- ἀποπηδᾰ́ω (apopēdáō)
- δῐᾰπηδᾰ́ω (diapēdáō)
- εἰσπηδᾰ́ω (eispēdáō)
- ἐκπηδᾰ́ω (ekpēdáō)
- ἐμπηδᾰ́ω (empēdáō)
- κᾰτᾰπηδᾰ́ω (katapēdáō)
- περῐπηδᾰ́ω (peripēdáō)
- πηδηθμός (pēdēthmós)
- πήδημᾰ (pḗdēma)
- πήδησῐς (pḗdēsis)
- πηδητής (pēdētḗs)
- πηδητῐκός (pēdētikós)
- προπηδᾰ́ω (propēdáō)
- τρῐ́πηδος (trípēdos)
- ὑποπηδᾰ́ω (hupopēdáō)
Descendants
- Greek: πηδάω (pidáo)
Further reading
- “πηδάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “πηδάω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “πηδάω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- πηδάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- πηδάω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- Beekes, Robert S. P. (2010), “πηδάω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1184
Greek
Alternative forms
- πηδώ (pidó) (less frequent)
Etymology
From Ancient Greek πηδῶ (pēdô, “I jump”) or πηδάω (pēdáō).
Pronunciation
- IPA(key): /piˈða.o/
- Hyphenation: πη‧δά‧ω
Verb
πηδάω • (pidáo) / πηδώ (past πήδηξα/πήδησα, passive πηδιέμαι, p‑past πηδήχτηκα/πηδήθηκα, ppp πηδηγμένος/πηδημένος)
- (intransitive) jump, leap (all senses)
- Πήδηξα στη θάλασσα.
- Pídixa sti thálassa.
- I jumped into the sea.
- (figuratively, colloquial, vulgar, transitive) fuck, screw, shag, bang (have sexual intercourse)
- Έπαιζε την καλή γυναίκα ενώ πηδούσε τον άλλον.
- Épaize tin kalí gynaíka enó pidoúse ton állon.
- She pretended to be a good wife while fucking the other guy.
- (figuratively, transitive) skip over, omit (in writing, etc, due to time constraint)
- Με την τρεχάλα, πήδηξε δύο παραγράφους.
- Me tin trechála, pídixe dýo paragráfous.
- In his haste, he skipped over two paragraphs.
- (figuratively, transitive) skip, jump ahead (a class or level in school due to exceptional ability)
- Πήδηξε κατευθείαν από την τρίτη στην πέμπτη.
- Pídixe kateftheían apó tin tríti stin pémpti.
- She skipped directly from third grade to fifth grade.
Conjugation
πηδάω / πηδώ, πηδιέμαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | πηδάω, πηδώ | πηδήξω, πηδήσω | πηδιέμαι | πηδηχτώ, πηδηθώ |
| 2 sg | πηδάς | πηδήξεις, πηδήσεις | πηδιέσαι | πηδηχτείς, πηδηθείς |
| 3 sg | πηδάει, πηδά | πηδήξει, πηδήσει | πηδιέται | πηδηχτεί, πηδηθεί |
| 1 pl | πηδάμε, πηδούμε | πηδήξουμε, [‑ομε] , πηδήσουμε, [‑ομε] | πηδιόμαστε | πηδηχτούμε, πηδηθούμε |
| 2 pl | πηδάτε | πηδήξετε, πηδήσετε | πηδιέστε, (‑ιόσαστε) | πηδηχτείτε, πηδηθείτε |
| 3 pl | πηδάνε, πηδάν, πηδούν(ε) | πηδήξουν(ε), πηδήσουν(ε) | πηδιούνται, (‑ιόνται) | πηδηχτούν(ε), πηδηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | πηδούσα, πήδαγα | πήδηξα, πήδησα | πηδιόμουν(α) | πηδήχτηκα, πηδήθηκα |
| 2 sg | πηδούσες, πήδαγες | πήδηξες, πήδησες | πηδιόσουν(α) | πηδήχτηκες, πηδήθηκες |
| 3 sg | πηδούσε, πήδαγε | πήδηξε, πήδησε | πηδιόταν(ε) | πηδήχτηκε, πηδήθηκε |
| 1 pl | πηδούσαμε, πηδάγαμε | πηδήξαμε, πηδήσαμε | πηδιόμασταν, (‑ιόμαστε) | πηδηχτήκαμε, πηδηθήκαμε |
| 2 pl | πηδούσατε, πηδάγατε | πηδήξατε, πηδήσατε | πηδιόσασταν, (‑ιόσαστε) | πηδηχτήκατε, πηδηθήκατε |
| 3 pl | πηδούσαν(ε), πήδαγαν, (πηδάγανε) | πήδηξαν, πηδήξαν(ε), πήδησαν, πηδήσαν(ε) | πηδιόνταν(ε), πηδιόντουσαν, πηδιούνταν | πηδήχτηκαν, πηδηχτήκαν(ε), πηδήθηκαν, πηδηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα πηδάω, θα πηδώ ➤ | θα πηδήξω/πηδήσω ➤ | θα πηδιέμαι ➤ | θα πηδηχτώ/πηδηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα πηδάς, … | θα πηδήξεις/πηδήσεις, … | θα πηδιέσαι, … | θα πηδηχτείς/πηδηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … πηδήξει/πηδήσει έχω, έχεις, … πηδηγμένο/πηδημένο, -η, -ο ➤ | έχω, έχεις, … πηδηχτεί/πηδηθεί είμαι, είσαι, … πηδηγμένος/πηδημένος, -η, -ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … πηδήξει/πηδήσει είχα, είχες, … πηδηγμένο/πηδημένο, -η, -ο | είχα, είχες, … πηδηχτεί/πηδηθεί ήμουν, ήσουν, … πηδηγμένος/πηδημένος, -η, -ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … πηδήξει/πηδήσει θα έχω, θα έχεις, … πηδηγμένο/πηδημένο, -η, -ο | θα έχω, θα έχεις, … πηδηχτεί/πηδηθεί θα είμαι, θα είσαι, … πηδηγμένος/πηδημένος, -η, -ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | πήδα, πήδαγε | πήδηξε, πήδηχ' 1 - πήδησε, πήδα | — | πηδήξου, πηδήσου |
| 2 pl | πηδάτε | πηδήξτε, πηδήχτε2 - πηδήστε | πηδιέστε | πηδηχτείτε, πηδηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | πηδώντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας πηδήξει ➤ | πηδηγμένος/πηδημένος, -η, -ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | πηδήξει, πηδήσει | πηδηχτεί, πηδηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs | 1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. πήδηχ' το ("jump (over) it!") 2. Colloquial. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Synonyms
- (jump): σαλτάρω (saltáro)
- (fuck): γαμώ (gamó) (vulgar), συνουσιάζομαι (synousiázomai) (medical term, polite)