πευκεδνής

πευκεδνής

Ancient Greek

Alternative forms

• πευκεδανός (peukedanós)

Etymology

From πεύκη (peúkē, “pine”) +‎ -δνης (-dnēs).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /peu̯.ke.dnɛ̌ːs/ → /peɸ.keˈðnis/ → /pef.ceˈðnis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /peu̯.ke.dnɛ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /peʍ.kɛˈdnes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /peɸ.keˈðnis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pef.ceˈðnis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pef.ceˈðnis/

Adjective

πευκεδνής • (peukednḗs) m, f (neuter πευκεδνές); third declension

1. of pine or pine-wood

Declension

Third declension of πευκεδνής; πευκεδνές (contracted, Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		πευκεδνής peukednḗs	πευκεδνές peukednés		πευκεδνεῖ peukedneî	πευκεδνεῖ peukedneî		πευκεδνεῖς peukedneîs	πευκεδνῆ peukednê
Genitive		πευκεδνοῦς peukednoûs	πευκεδνοῦς peukednoûs		πευκεδνοῖν peukednoîn	πευκεδνοῖν peukednoîn		πευκεδνῶν peukednôn	πευκεδνῶν peukednôn
Dative		πευκεδνεῖ peukedneî	πευκεδνεῖ peukedneî		πευκεδνοῖν peukednoîn	πευκεδνοῖν peukednoîn		πευκεδνέσῐ / πευκεδνέσῐν peukednési(n)	πευκεδνέσῐ / πευκεδνέσῐν peukednési(n)
Accusative		πευκεδνῆ peukednê	πευκεδνές peukednés		πευκεδνεῖ peukedneî	πευκεδνεῖ peukedneî		πευκεδνεῖς peukedneîs	πευκεδνῆ peukednê
Vocative		πευκεδνές peukednés	πευκεδνές peukednés		πευκεδνεῖ peukedneî	πευκεδνεῖ peukedneî		πευκεδνεῖς peukedneîs	πευκεδνῆ peukednê
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		πευκεδνῶς peukednôs			πευκεδνέστερος peukednésteros			πευκεδνέστᾰτος peukednéstatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• Mega lexicon oles tes hellenikes glosses / D. Demetrakos