περιφρόνηση
Greek
Etymology
From Ancient Greek περῐφρόνησῐς (periphrónēsis, “contempt”).
Noun
περιφρόνηση • (perifrónisi) f (uncountable)
- scorn, contempt, disdain
Declension
περιφρόνηση
| case \\ number | singular | |
|---|---|---|
| nominative | περιφρόνηση • | |
| genitive | περιφρόνησης • | |
| accusative | περιφρόνηση • | |
| vocative | περιφρόνηση • | |
| Also, older or formal genitive singlar: περιφρονήσεως • | ||