περιεπλάκην

περιεπλάκην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ri.e.plá.kɛːn/ → /pe.ri.eˈpla.cin/ → /pe.ri.eˈpla.cin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.e.plá.kɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.ri.eˈpla.ke̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.ri.eˈpla.cin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ri.eˈpla.cin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ri.eˈpla.cin/

Verb

περῐεπλᾰ́κην • (perieplákēn)

1. first-person singular aorist indicative passive of περῐπλέκω (periplékō)

---

Greek

Alternative forms

• περιπλέχθηκα (peripléchthika) (slightly formal)
• περιπλέχτηκα (peripléchtika) (less formal)

Pronunciation

• IPA^(key): /pe.ɾi.eˈpla.cin/
• Hyphenation: πε‧ρι‧ε‧πλά‧κην

Verb

περιεπλάκην • (perieplákin)

1. (formal) 1st person singular simple past form of περιπλέκομαι (periplékomai) passive of περιπλέκω.

Usage notes

• The ancient aorist, used mostly in 3rd persons: περιεπλάκη (periepláki, singular), περιεπλάκησαν (perieplákisan, plural)