πειρατήν
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /peː.raː.tɛ̌ːn/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pi.raˈten/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pi.raˈtin/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pi.raˈtin/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pi.raˈtin/
Noun
πειρᾱτήν • (peirātḗn)
- accusative singular of πειρᾱτής (peirātḗs)