πειθόμενα

πειθόμενα

See also: πειθομένα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /peː.tʰó.me.na/ → /piˈθo.me.na/ → /piˈθo.me.na/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /peː.tʰó.me.na/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /piˈtʰo.mɛ.na/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /piˈθo.me.na/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /piˈθo.me.na/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈθo.me.na/

Participle

πειθόμενᾰ • (peithómena)

1. nominative accusative and vocative plural neuter of πειθόμενος (peithómenos)

---

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /piˈθo.me.na/
• Hyphenation: πει‧θό‧με‧να

Participle

πειθόμενα • (peithómena)

1. Nominative, accusative and vocative plural neuter form of πειθόμενος (peithómenos).