πεθαμένος

πεθαμένος

Greek

Etymology

Passive perfect participle of πεθαίνω (“I die”), a verb with only active forms. From Medieval Byzantine Greek πεθαμένος from stem πεθαν- with assimilation [nm > mm] and simplification of [mm > m][1]. See Ancient Greek aorist ἀπέθᾰνον (apéthanon) of ἀποθνῄσκω (apothnḗiskō).

Pronunciation

• IPA^(key): /peθaˈmenos/
• Hyphenation: πε‧θα‧μέ‧νος

Participle

πεθαμένος • (pethaménos) m (feminine πεθαμένη, neuter πεθαμένο)

1. dead, deceased, (English euphemisms): departed, late, passed away
2. (figuratively) lost, perished

   οι πεθαμένες ελπίδες ― oi pethaménes elpídes ― the dead hopes

   τα πεθαμένα όνειρα ― ta pethaména óneira ― the dead dreams (wishes)

   Synonyms: νεκρός (nekrós), τσακισμένος (tsakisménos)

3. (figuratively, idiomatic) exhausted

   Γύρισα στο σπίτι πεθαμένος από τη δουλειά

   Gýrisa sto spíti pethaménos apó ti douleiá

   I returned home, exhausted (lit:dead) from work.

   Synonyms: ξεθεωμένος (xetheoménos), τσακισμένος (tsakisménos)

4. (expression) (neutral plural) see πεθαμένα (pethaména)

Usage notes

• πεθαμένα (pethaména, “neuteral plural”) as a noun: literally: the dead (implied: relatives)

Declension

declension of πεθαμένος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πεθαμένος	πεθαμένη	πεθαμένο	πεθαμένοι	πεθαμένες	πεθαμένα
genitive	πεθαμένου	πεθαμένης	πεθαμένου	πεθαμένων	πεθαμένων	πεθαμένων
accusative	πεθαμένο	πεθαμένη	πεθαμένο	πεθαμένους	πεθαμένες	πεθαμένα
vocative	πεθαμένε	πεθαμένη	πεθαμένο	πεθαμένοι	πεθαμένες	πεθαμένα

Synonyms

• αποθαμένος (apothaménos, participle) (literature: Medieval, from ἀποθαίνω)
• νεκρός (nekrós, “dead, the body of the dead”)
• and see definitions for more senses

Antonyms

• ζωντανός (zontanós, “alive”)

Derived terms

• πεθαμενατζής (pethamenatzís, “undertaker”) (derisive, folsky)
• πεθαμενατζίδικο n (pethamenatzídiko, “funeral home”) (derisive, folsky)

Related terms

• πεθαμός m (pethamós, “death”) (colloquial)

• and see: πεθαίνω (pethaíno, “I die”)

References

1. πεθαμένος in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.