πατριαρχικός
Ancient Greek
Etymology
πᾰτρῐᾰ́ρχης (patriárkhēs) + -ῐκός (-ikós)
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pa.tri.ar.kʰi.kós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pa.tri.ar.kʰiˈkos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pa.tri.ar.çiˈkos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pa.tri.ar.çiˈkos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pa.tri.ar.çiˈkos/
Adjective
πᾰτρῐᾰρχῐκός • (patriarkhikós) m (feminine πᾰτρῐᾰρχῐκή, neuter πᾰτρῐᾰρχῐκόν); first/second declension
- (Christianity) patriarchal, patriarchic (of or belonging to a patriarch)
- 482 CE – 565 CE, Justinian, New Constitutions 7.Praef..1
- 534 CE, Codex Justinianus 1.5.12.22
Declension
First and second declension of πᾰτρῐᾰρχῐκός; πᾰτρῐᾰρχῐκή; πᾰτρῐᾰρχῐκόν (Attic)
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | πᾰτρῐᾰρχῐκός patriarkhikós | πᾰτρῐᾰρχῐκή patriarkhikḗ | πᾰτρῐᾰρχῐκόν patriarkhikón | πᾰτρῐᾰρχῐκώ patriarkhikṓ | πᾰτρῐᾰρχῐκᾱ́ patriarkhikā́ | πᾰτρῐᾰρχῐκώ patriarkhikṓ | πᾰτρῐᾰρχῐκοί patriarkhikoí | πᾰτρῐᾰρχῐκαί patriarkhikaí | πᾰτρῐᾰρχῐκᾰ́ patriarkhiká | |||||
Genitive | πᾰτρῐᾰρχῐκοῦ patriarkhikoû | πᾰτρῐᾰρχῐκῆς patriarkhikês | πᾰτρῐᾰρχῐκοῦ patriarkhikoû | πᾰτρῐᾰρχῐκοῖν patriarkhikoîn | πᾰτρῐᾰρχῐκαῖν patriarkhikaîn | πᾰτρῐᾰρχῐκοῖν patriarkhikoîn | πᾰτρῐᾰρχῐκῶν patriarkhikôn | πᾰτρῐᾰρχῐκῶν patriarkhikôn | πᾰτρῐᾰρχῐκῶν patriarkhikôn | |||||
Dative | πᾰτρῐᾰρχῐκῷ patriarkhikôi | πᾰτρῐᾰρχῐκῇ patriarkhikêi | πᾰτρῐᾰρχῐκῷ patriarkhikôi | πᾰτρῐᾰρχῐκοῖν patriarkhikoîn | πᾰτρῐᾰρχῐκαῖν patriarkhikaîn | πᾰτρῐᾰρχῐκοῖν patriarkhikoîn | πᾰτρῐᾰρχῐκοῖς patriarkhikoîs | πᾰτρῐᾰρχῐκαῖς patriarkhikaîs | πᾰτρῐᾰρχῐκοῖς patriarkhikoîs | |||||
Accusative | πᾰτρῐᾰρχῐκόν patriarkhikón | πᾰτρῐᾰρχῐκήν patriarkhikḗn | πᾰτρῐᾰρχῐκόν patriarkhikón | πᾰτρῐᾰρχῐκώ patriarkhikṓ | πᾰτρῐᾰρχῐκᾱ́ patriarkhikā́ | πᾰτρῐᾰρχῐκώ patriarkhikṓ | πᾰτρῐᾰρχῐκούς patriarkhikoús | πᾰτρῐᾰρχῐκᾱ́ς patriarkhikā́s | πᾰτρῐᾰρχῐκᾰ́ patriarkhiká | |||||
Vocative | πᾰτρῐᾰρχῐκέ patriarkhiké | πᾰτρῐᾰρχῐκή patriarkhikḗ | πᾰτρῐᾰρχῐκόν patriarkhikón | πᾰτρῐᾰρχῐκώ patriarkhikṓ | πᾰτρῐᾰρχῐκᾱ́ patriarkhikā́ | πᾰτρῐᾰρχῐκώ patriarkhikṓ | πᾰτρῐᾰρχῐκοί patriarkhikoí | πᾰτρῐᾰρχῐκαί patriarkhikaí | πᾰτρῐᾰρχῐκᾰ́ patriarkhiká | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
πᾰτρῐᾰρχῐκῶς patriarkhikôs | πᾰτρῐᾰρχῐκώτερος patriarkhikṓteros | πᾰτρῐᾰρχῐκώτᾰτος patriarkhikṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|
Descendants
- Greek: πατριαρχικός (patriarchikós)
- Latin: patriarchicus
References
- “πατριαρχικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
Greek
Etymology
Ancient Greek πατριαρχικός (patriarkhikós)
Adjective
πατριαρχικός • (patriarchikós) m (feminine πατριαρχική, neuter πατριαρχικό)
- paternalistic
- patriarchal
Declension
Declension of πατριαρχικός
number case \\ gender | singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | πατριαρχικός • | πατριαρχική • | πατριαρχικό • | πατριαρχικοί • | πατριαρχικές • | πατριαρχικά • |
genitive | πατριαρχικού • | πατριαρχικής • | πατριαρχικού • | πατριαρχικών • | πατριαρχικών • | πατριαρχικών • |
accusative | πατριαρχικό • | πατριαρχική • | πατριαρχικό • | πατριαρχικούς • | πατριαρχικές • | πατριαρχικά • |
vocative | πατριαρχικέ • | πατριαρχική • | πατριαρχικό • | πατριαρχικοί • | πατριαρχικές • | πατριαρχικά • |