παραμύθι

Greek

Etymology

From Byzantine Greek παραμύθι (paramúthi), from Ancient Greek παραμύθιον (paramúthion), from παρα- (para-, “by, with”) + μῦθος (mûthos, “story”).

Pronunciation

IPA^(key): /paɾaˈmiθi/
Hyphenation: πα‧ρα‧μύ‧θι

Noun

παραμύθι • (paramýthi) n (plural παραμύθια)

fairy tale (folktale featuring fantasy characters)
Το αγοράκι πρέπει να ακούσει παραμύθι να κοιμηθεί. ― To agoráki prépei na akoúsei paramýthi na koimitheí. ― The boy needs to be told a fairy tale to go to sleep.
(figuratively) fairy tale, tall tale (unrealistic story)
Μας έλεγε παραμύθια για τα μέρη που δήθεν είδε. ― Mas élege paramýthia gia ta méri pou díthen eíde. ― He was telling us fairy tales about the places he supposedly saw.

Declension

declension of παραμύθι

	singular	plural
nominative	παραμύθι •	παραμύθια •
genitive	παραμυθιού •	παραμυθιών •
accusative	παραμύθι •	παραμύθια •
vocative	παραμύθι •	παραμύθια •

Related terms

παραμυθάκι n (paramytháki) (diminutive)
παραμυθένιος (paramythénios) (adjective)
παραμυθάς m (paramythás, “fairy tale teller”)
παραμυθατζής m (paramythatzís, “fairy tale teller”)
παραμυθατζού f (paramythatzoú, “fairy tale teller”)
παραμυθιάζω (paramythiázo, “to tell fairy tales, to tell tall tales”)
παραμυθιάζομαι (paramythiázomai, “to believe in tall tales”)