παραμονή
Greek
Etymology
From Ancient Greek παραμονή (paramonḗ), from παραμένω (paraménō)
Noun
παραμονή • (paramoní) f
- abidance, staying, remaining
- eve
Declension
declension of παραμονή
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | παραμονή • | παραμονές • |
| genitive | παραμονής • | παραμονών • |
| accusative | παραμονή • | παραμονές • |
| vocative | παραμονή • | παραμονές • |
See also
- (eve): ανήμερα (anímera)
- (eve): επομένη (epoméni)