παραλυτικός
Ancient Greek
Etymology
From παραλύω (paralúō, “to paralyse”) + -τικός (-tikós).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pa.ra.ly.ti.kós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pa.ra.ly.tiˈkos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pa.ra.ly.tiˈkos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pa.ra.ly.tiˈkos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pa.ra.li.tiˈkos/
Adjective
πᾰρᾰλῠτῐκός • (paralutikós) m (feminine πᾰρᾰλῠτῐκή, neuter πᾰρᾰλῠτῐκόν); first/second declension
- paralyzed
Inflection
First and second declension of πᾰρᾰλῠτῐκός; πᾰρᾰλῠτῐκή; πᾰρᾰλῠτῐκόν (Attic)
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | πᾰρᾰλῠτῐκός paralutikós | πᾰρᾰλῠτῐκή paralutikḗ | πᾰρᾰλῠτῐκόν paralutikón | πᾰρᾰλῠτῐκώ paralutikṓ | πᾰρᾰλῠτῐκᾱ́ paralutikā́ | πᾰρᾰλῠτῐκώ paralutikṓ | πᾰρᾰλῠτῐκοί paralutikoí | πᾰρᾰλῠτῐκαί paralutikaí | πᾰρᾰλῠτῐκᾰ́ paralutiká | |||||
| Genitive | πᾰρᾰλῠτῐκοῦ paralutikoû | πᾰρᾰλῠτῐκῆς paralutikês | πᾰρᾰλῠτῐκοῦ paralutikoû | πᾰρᾰλῠτῐκοῖν paralutikoîn | πᾰρᾰλῠτῐκαῖν paralutikaîn | πᾰρᾰλῠτῐκοῖν paralutikoîn | πᾰρᾰλῠτῐκῶν paralutikôn | πᾰρᾰλῠτῐκῶν paralutikôn | πᾰρᾰλῠτῐκῶν paralutikôn | |||||
| Dative | πᾰρᾰλῠτῐκῷ paralutikôi | πᾰρᾰλῠτῐκῇ paralutikêi | πᾰρᾰλῠτῐκῷ paralutikôi | πᾰρᾰλῠτῐκοῖν paralutikoîn | πᾰρᾰλῠτῐκαῖν paralutikaîn | πᾰρᾰλῠτῐκοῖν paralutikoîn | πᾰρᾰλῠτῐκοῖς paralutikoîs | πᾰρᾰλῠτῐκαῖς paralutikaîs | πᾰρᾰλῠτῐκοῖς paralutikoîs | |||||
| Accusative | πᾰρᾰλῠτῐκόν paralutikón | πᾰρᾰλῠτῐκήν paralutikḗn | πᾰρᾰλῠτῐκόν paralutikón | πᾰρᾰλῠτῐκώ paralutikṓ | πᾰρᾰλῠτῐκᾱ́ paralutikā́ | πᾰρᾰλῠτῐκώ paralutikṓ | πᾰρᾰλῠτῐκούς paralutikoús | πᾰρᾰλῠτῐκᾱ́ς paralutikā́s | πᾰρᾰλῠτῐκᾰ́ paralutiká | |||||
| Vocative | πᾰρᾰλῠτῐκέ paralutiké | πᾰρᾰλῠτῐκή paralutikḗ | πᾰρᾰλῠτῐκόν paralutikón | πᾰρᾰλῠτῐκώ paralutikṓ | πᾰρᾰλῠτῐκᾱ́ paralutikā́ | πᾰρᾰλῠτῐκώ paralutikṓ | πᾰρᾰλῠτῐκοί paralutikoí | πᾰρᾰλῠτῐκαί paralutikaí | πᾰρᾰλῠτῐκᾰ́ paralutiká | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| πᾰρᾰλῠτῐκῶς paralutikôs | πᾰρᾰλῠτῐκώτερος paralutikṓteros | πᾰρᾰλῠτῐκώτᾰτος paralutikṓtatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Descendants
- → English: paralytic
- → French: paralytique
- Greek: παραλυτικός (paralytikós)
Further reading
- παραλυτικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- παραλυτικός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- παραλυτικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- G3885 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Greek
Etymology
From Ancient Greek παραλυτικός (paralutikós).
Adjective
παραλυτικός • (paralytikós) m (feminine παραλυτική, neuter παραλυτικό)
- (medicine) paralysed (UK), paralyzed (US)
Declension
declension of παραλυτικός
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | παραλυτικός | παραλυτική | παραλυτικό | παραλυτικοί | παραλυτικές | παραλυτικά |
| genitive | παραλυτικού | παραλυτικής | παραλυτικού | παραλυτικών | παραλυτικών | παραλυτικών |
| accusative | παραλυτικό | παραλυτική | παραλυτικό | παραλυτικούς | παραλυτικές | παραλυτικά |
| vocative | παραλυτικέ | παραλυτική | παραλυτικό | παραλυτικοί | παραλυτικές | παραλυτικά |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο παραλυτικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο παραλυτικός (o pio paralytikós), etc.) | |||||
Related terms
- παραλύω (paralýo, “to paralyse”)