παραλογίζομαι
Greek
Etymology
From Ancient Greek πᾰρᾰλογῐ́ζομαι (“cheat; reason falsely”).
Pronunciation
- IPA(key): /pa.ɾa.loˈʝi.zo.me/
- Hyphenation: πα‧ρα‧λο‧γί‧ζο‧μαι
Verb
παραλογίζομαι • (paralogízomai) deponent (past παραλογίστηκα) found chiefly in the present and imperfect tenses
- be out of one's mind, lose one's mind (lose all sense of logic)
- Μην τον ακούς, παραλογίζεται λόγω θλίψης.
- Min ton akoús, paralogízetai lógo thlípsis.
- Don't listen to him, he’s out of his mind due to grief.
- rant, rave, talk through one's hat (to invent or fabricate facts)
- Παραλογίζεσαι μ’ αυτά που λες, δεν το καταλάβαινες;
- Paralogízesai m’ aftá pou les, den to katalávaines?
- You're talking through your hat, can't you understand it?
Conjugation
παραλογίζομαι (deponent: passive forms only)
| Passive voice ➤ | ||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ |
| 1 sg | παραλογίζομαι | παραλογιστώ |
| 2 sg | παραλογίζεσαι | παραλογιστείς |
| 3 sg | παραλογίζεται | παραλογιστεί |
| 1 pl | παραλογιζόμαστε | παραλογιστούμε |
| 2 pl | παραλογίζεστε, παραλογιζόσαστε | παραλογιστείτε |
| 3 pl | παραλογίζονται | παραλογιστούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ |
| 1 sg | παραλογιζόμουν(α) | παραλογίστηκα |
| 2 sg | παραλογιζόσουν(α) | παραλογίστηκες |
| 3 sg | παραλογιζόταν(ε) | παραλογίστηκε |
| 1 pl | παραλογιζόμασταν, (‑όμαστε) | παραλογιστήκαμε |
| 2 pl | παραλογιζόσασταν, (‑όσαστε) | παραλογιστήκατε |
| 3 pl | παραλογίζονταν, (παραλογιζόντουσαν) | παραλογίστηκαν, παραλογιστήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ |
| 1 sg | θα παραλογίζομαι ➤ | θα παραλογιστώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα παραλογίζεσαι, … | θα παραλογιστείς, … |
| Perfect aspect ➤ | ||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … παραλογιστεί | |
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … παραλογιστεί | |
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … παραλογιστεί | |
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | (παραλογίσου) |
| 2 pl | παραλογίζεστε | παραλογιστείτε |
| Other forms | Passive voice | |
| Present participle ➤ | — | |
| Perfect participle ➤ | — | |
| Nonfinite form ➤ | παραλογιστεί | |
| Notes Appendix:Greek verbs | • Found chiefly in the present and imperfect. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |
Related terms
- παραλογισμός (paralogismós)
- παράλογος (parálogos, “illogical”)