παραλείπω
Ancient Greek
Etymology
From πᾰρᾰ- (para-, “by, near”) + λείπω (leípō, “I leave”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pa.ra.lěː.pɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pa.raˈli.po/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pa.raˈli.po/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pa.raˈli.po/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pa.raˈli.po/
Verb
παραλείπω • (paraleípō)
- to pass over, pass by
- to leave out, omit
- to neglect
- to cease
Inflection
Present: πᾰρᾰλείπω, πᾰρᾰλείπομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | πᾰρᾰλείπω | πᾰρᾰλείπεις | πᾰρᾰλείπει | πᾰρᾰλείπετον | πᾰρᾰλείπετον | πᾰρᾰλείπομεν | πᾰρᾰλείπετε | πᾰρᾰλείπουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | πᾰρᾰλείπω | πᾰρᾰλείπῃς | πᾰρᾰλείπῃ | πᾰρᾰλείπητον | πᾰρᾰλείπητον | πᾰρᾰλείπωμεν | πᾰρᾰλείπητε | πᾰρᾰλείπωσῐ(ν) | |||||
| optative | πᾰρᾰλείποιμῐ | πᾰρᾰλείποις | πᾰρᾰλείποι | πᾰρᾰλείποιτον | πᾰρᾰλειποίτην | πᾰρᾰλείποιμεν | πᾰρᾰλείποιτε | πᾰρᾰλείποιεν | |||||
| imperative | πᾰρᾰ́λειπε | πᾰρᾰλειπέτω | πᾰρᾰλείπετον | πᾰρᾰλειπέτων | πᾰρᾰλείπετε | πᾰρᾰλειπόντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | πᾰρᾰλείπομαι | πᾰρᾰλείπῃ, πᾰρᾰλείπει | πᾰρᾰλείπεται | πᾰρᾰλείπεσθον | πᾰρᾰλείπεσθον | πᾰρᾰλειπόμεθᾰ | πᾰρᾰλείπεσθε | πᾰρᾰλείπονται | ||||
| subjunctive | πᾰρᾰλείπωμαι | πᾰρᾰλείπῃ | πᾰρᾰλείπηται | πᾰρᾰλείπησθον | πᾰρᾰλείπησθον | πᾰρᾰλειπώμεθᾰ | πᾰρᾰλείπησθε | πᾰρᾰλείπωνται | |||||
| optative | πᾰρᾰλειποίμην | πᾰρᾰλείποιο | πᾰρᾰλείποιτο | πᾰρᾰλείποισθον | πᾰρᾰλειποίσθην | πᾰρᾰλειποίμεθᾰ | πᾰρᾰλείποισθε | πᾰρᾰλείποιντο | |||||
| imperative | πᾰρᾰλείπου | πᾰρᾰλειπέσθω | πᾰρᾰλείπεσθον | πᾰρᾰλειπέσθων | πᾰρᾰλείπεσθε | πᾰρᾰλειπέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | πᾰρᾰλείπειν | πᾰρᾰλείπεσθαι | |||||||||||
| participle | m | πᾰρᾰλείπων | πᾰρᾰλειπόμενος | ||||||||||
| f | πᾰρᾰλείπουσᾰ | πᾰρᾰλειπομένη | |||||||||||
| n | πᾰρᾰλεῖπον | πᾰρᾰλειπόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Future: πᾰρᾰλείψω, πᾰρᾰλείψομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | πᾰρᾰλείψω | πᾰρᾰλείψεις | πᾰρᾰλείψει | πᾰρᾰλείψετον | πᾰρᾰλείψετον | πᾰρᾰλείψομεν | πᾰρᾰλείψετε | πᾰρᾰλείψουσῐ(ν) | ||||
| optative | πᾰρᾰλείψοιμῐ | πᾰρᾰλείψοις | πᾰρᾰλείψοι | πᾰρᾰλείψοιτον | πᾰρᾰλειψοίτην | πᾰρᾰλείψοιμεν | πᾰρᾰλείψοιτε | πᾰρᾰλείψοιεν | |||||
| middle | indicative | πᾰρᾰλείψομαι | πᾰρᾰλείψῃ, πᾰρᾰλείψει | πᾰρᾰλείψεται | πᾰρᾰλείψεσθον | πᾰρᾰλείψεσθον | πᾰρᾰλειψόμεθᾰ | πᾰρᾰλείψεσθε | πᾰρᾰλείψονται | ||||
| optative | πᾰρᾰλειψοίμην | πᾰρᾰλείψοιο | πᾰρᾰλείψοιτο | πᾰρᾰλείψοισθον | πᾰρᾰλειψοίσθην | πᾰρᾰλειψοίμεθᾰ | πᾰρᾰλείψοισθε | πᾰρᾰλείψοιντο | |||||
| active | middle | ||||||||||||
| infinitive | πᾰρᾰλείψειν | πᾰρᾰλείψεσθαι | |||||||||||
| participle | m | πᾰρᾰλείψων | πᾰρᾰλειψόμενος | ||||||||||
| f | πᾰρᾰλείψουσᾰ | πᾰρᾰλειψομένη | |||||||||||
| n | πᾰρᾰλεῖψον | πᾰρᾰλειψόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: πᾰρέλῐπᾰ, πᾰρελῐπᾰ́μην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | πᾰρέλῐπᾰ | πᾰρέλῐπᾰς | πᾰρέλῐπε(ν) | πᾰρελῐ́πᾰτον | πᾰρελῐπᾰ́την | πᾰρελῐ́πᾰμεν | πᾰρελῐ́πᾰτε | πᾰρέλῐπᾰν | ||||
| subjunctive | πᾰρᾰλῐ́πω | πᾰρᾰλῐ́πῃς | πᾰρᾰλῐ́πῃ | πᾰρᾰλῐ́πητον | πᾰρᾰλῐ́πητον | πᾰρᾰλῐ́πωμεν | πᾰρᾰλῐ́πητε | πᾰρᾰλῐ́πωσῐ(ν) | |||||
| optative | πᾰρᾰλῐ́παιμῐ | πᾰρᾰλῐ́πειᾰς, πᾰρᾰλῐ́παις | πᾰρᾰλῐ́πειε(ν), πᾰρᾰλῐ́παι | πᾰρᾰλῐ́παιτον | πᾰρᾰλῐπαίτην | πᾰρᾰλῐ́παιμεν | πᾰρᾰλῐ́παιτε | πᾰρᾰλῐ́πειᾰν, πᾰρᾰλῐ́παιεν | |||||
| imperative | πᾰρᾰ́λῐπον | πᾰρᾰλῐπᾰ́τω | πᾰρᾰλῐ́πᾰτον | πᾰρᾰλῐπᾰ́των | πᾰρᾰλῐ́πᾰτε | πᾰρᾰλῐπᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | πᾰρελῐπᾰ́μην | πᾰρελῐ́πω | πᾰρελῐ́πᾰτο | πᾰρελῐ́πᾰσθον | πᾰρελῐπᾰ́σθην | πᾰρελῐπᾰ́μεθᾰ | πᾰρελῐ́πᾰσθε | πᾰρελῐ́πᾰντο | ||||
| subjunctive | πᾰρᾰλῐ́πωμαι | πᾰρᾰλῐ́πῃ | πᾰρᾰλῐ́πηται | πᾰρᾰλῐ́πησθον | πᾰρᾰλῐ́πησθον | πᾰρᾰλῐπώμεθᾰ | πᾰρᾰλῐ́πησθε | πᾰρᾰλῐ́πωνται | |||||
| optative | πᾰρᾰλῐπαίμην | πᾰρᾰλῐ́παιο | πᾰρᾰλῐ́παιτο | πᾰρᾰλῐ́παισθον | πᾰρᾰλῐπαίσθην | πᾰρᾰλῐπαίμεθᾰ | πᾰρᾰλῐ́παισθε | πᾰρᾰλῐ́παιντο | |||||
| imperative | πᾰρᾰ́λῐπαι | πᾰρᾰλῐπᾰ́σθω | πᾰρᾰλῐ́πᾰσθον | πᾰρᾰλῐπᾰ́σθων | πᾰρᾰλῐ́πᾰσθε | πᾰρᾰλῐπᾰ́σθων | |||||||
| active | middle | ||||||||||||
| infinitive | πᾰρᾰλῐ́παι | πᾰρᾰλῐ́πᾰσθαι | |||||||||||
| participle | m | πᾰρᾰλῐ́πᾱς | πᾰρᾰλῐπᾰ́μενος | ||||||||||
| f | πᾰρᾰλῐ́πᾱσᾰ | πᾰρᾰλῐπᾰμένη | |||||||||||
| n | πᾰρᾰλῐ́πᾰν | πᾰρᾰλῐπᾰ́μενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Perfect: πᾰρᾰλέλοιπᾰ, πᾰρᾰλέλειμμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | πᾰρᾰλέλοιπᾰ | πᾰρᾰλέλοιπᾰς | πᾰρᾰλέλοιπε(ν) | πᾰρᾰλελοίπᾰτον | πᾰρᾰλελοίπᾰτον | πᾰρᾰλελοίπᾰμεν | πᾰρᾰλελοίπᾰτε | πᾰρᾰλελοίπᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | πᾰρᾰλελοίπω | πᾰρᾰλελοίπῃς | πᾰρᾰλελοίπῃ | πᾰρᾰλελοίπητον | πᾰρᾰλελοίπητον | πᾰρᾰλελοίπωμεν | πᾰρᾰλελοίπητε | πᾰρᾰλελοίπωσῐ(ν) | |||||
| optative | πᾰρᾰλελοίποιμῐ, πᾰρᾰλελοιποίην | πᾰρᾰλελοίποις, πᾰρᾰλελοιποίης | πᾰρᾰλελοίποι, πᾰρᾰλελοιποίη | πᾰρᾰλελοίποιτον | πᾰρᾰλελοιποίτην | πᾰρᾰλελοίποιμεν | πᾰρᾰλελοίποιτε | πᾰρᾰλελοίποιεν | |||||
| imperative | πᾰρᾰλέλοιπε | πᾰρᾰλελοιπέτω | πᾰρᾰλελοίπετον | πᾰρᾰλελοιπέτων | πᾰρᾰλελοίπετε | πᾰρᾰλελοιπόντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | πᾰρᾰλέλειμμαι | πᾰρᾰλέλειψαι | πᾰρᾰλέλειπται | πᾰρᾰλέλειφθον | πᾰρᾰλέλειφθον | πᾰρᾰλελείμμεθᾰ | πᾰρᾰλέλειφθε | πᾰρᾰλελείπᾰται | ||||
| subjunctive | πᾰρᾰλελειμμένος ὦ | πᾰρᾰλελειμμένος ᾖς | πᾰρᾰλελειμμένος ᾖ | πᾰρᾰλελειμμένω ἦτον | πᾰρᾰλελειμμένω ἦτον | πᾰρᾰλελειμμένοι ὦμεν | πᾰρᾰλελειμμένοι ἦτε | πᾰρᾰλελειμμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | πᾰρᾰλελειμμένος εἴην | πᾰρᾰλελειμμένος εἴης | πᾰρᾰλελειμμένος εἴη | πᾰρᾰλελειμμένοι εἴητον/εἶτον | πᾰρᾰλελειμμένω εἰήτην/εἴτην | πᾰρᾰλελειμμένοι εἴημεν/εἶμεν | πᾰρᾰλελειμμένοι εἴητε/εἶτε | πᾰρᾰλελειμμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | πᾰρᾰλέλειψο | πᾰρᾰλελείφθω | πᾰρᾰλέλειφθον | πᾰρᾰλελείφθων | πᾰρᾰλέλειφθε | πᾰρᾰλελείφθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | πᾰρᾰλελοιπέναι | πᾰρᾰλελεῖφθαι | |||||||||||
| participle | m | πᾰρᾰλελοιπώς | πᾰρᾰλελειμμένος | ||||||||||
| f | πᾰρᾰλελοιπυῖᾰ | πᾰρᾰλελειμμένη | |||||||||||
| n | πᾰρᾰλελοιπός | πᾰρᾰλελειμμένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
References
- παραλείπω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- παραλείπω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- παραλείπω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
Greek
Verb
παραλείπω • (paraleípo) (simple past παρέλειψα, passive παραλείπομαι)
- omit, leave out
- neglect
Conjugation
παραλείπω παραλείπομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | παραλείπω | παραλείψω | παραλείπομαι | παραλειφθώ1 |
| 2 sg | παραλείπεις | παραλείψεις | παραλείπεσαι | παραλειφθείς |
| 3 sg | παραλείπει | παραλείψει | παραλείπεται | παραλειφθεί |
| 1 pl | παραλείπουμε, [‑ομε] | παραλείψουμε, [‑ομε] | παραλειπόμαστε | παραλειφθούμε |
| 2 pl | παραλείπετε | παραλείψετε | παραλείπεστε, παραλειπόσαστε | παραλειφθείτε |
| 3 pl | παραλείπουν(ε) | παραλείψουν(ε) | παραλείπονται | παραλειφθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | παρέλειπα | παρέλειψα | παραλειπόμουν(α) | παραλείφθηκα1 |
| 2 sg | παρέλειπες | παρέλειψες | παραλειπόσουν(α) | παραλείφθηκες |
| 3 sg | παρέλειπε | παρέλειψε | παραλειπόταν(ε) | παραλείφθηκε |
| 1 pl | παραλείπαμε | παραλείψαμε | παραλειπόμασταν, (‑όμαστε) | παραλειφθήκαμε |
| 2 pl | παραλείπατε | παραλείψατε | παραλειπόσασταν, (‑όσαστε) | παραλειφθήκατε |
| 3 pl | παρέλειπαν, παραλείπαν(ε) | παρέλειψαν, παραλείψαν(ε) | παραλείπονταν, (παραλειπόντουσαν) | παραλείφθηκαν, παραλειφθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα παραλείπω ➤ | θα παραλείψω ➤ | θα παραλείπομαι ➤ | θα παραλειφθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα παραλείπεις, … | θα παραλείψεις, … | θα παραλείπεσαι, … | θα παραλειφθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … παραλείψει | έχω, έχεις, … παραλειφθεί | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … παραλείψει | είχα, είχες, … παραλειφθεί | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … παραλείψει | θα έχω, θα έχεις, … παραλειφθεί | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | παράλειπε | παράλειψε | — | παραλείψου |
| 2 pl | παραλείπετε | παραλείψτε | παραλείπεστε | παραλειφθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | παραλείποντας ➤ | παραλειπόμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας παραλείψει ➤ | — | ||
| Nonfinite form➤ | παραλείψει | παραλειφθεί | ||
| Notes | 1. In the passive "-φθ-" may become "-φτ-" producing a less common or rare form, e.g. παραλειφθεί → παραλειφτεί • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||