παρακειμένα

παρακειμένα

See also: παρακείμενα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.keː.mé.naː/ → /pa.ra.kiˈme.na/ → /pa.ra.ciˈme.na/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.keː.mé.naː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.ra.kiˈmɛ.na/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.ra.kiˈme.na/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.na/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.na/

Participle

πᾰρᾰκειμένᾱ • (parakeiménā)

1. nominative accusative and vocative dual feminine of πᾰρᾰκείμενος (parakeímenos)