παρέκκλιση
See also: παρεκκλήσι
Greek
Noun
παρέκκλιση • (parékklisi) f (plural παρέκκλισες)
- deviation, departure
- aberration
Declension
declension of παρέκκλιση
| case \\ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | παρέκκλιση • | παρεκκλίσεις • | |
| genitive | παρέκκλισης • | παρεκκλίσεων • | |
| accusative | παρέκκλιση • | παρεκκλίσεις • | |
| vocative | παρέκκλιση • | παρεκκλίσεις • | |
| Also, older or formal genitive singlar: παρεκκλίσεως • | |||
Related terms
- παρεκκλίνω (parekklíno, “to depart, to deviate”)