παράγραφος
Ancient Greek
Etymology
From παρά (pará, “beside”) + γράφω (gráphō, “to write”) + -ος (-os)
Noun
παράγραφος • (parágraphos) f (genitive παραγράφου); second declension
- short stroke in the margin marking a break in sense
Descendants
- → Latin: paragraphus
References
- παράγραφος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- παράγραφος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Greek
Noun
παράγραφος • (parágrafos) f (plural παράγραφοι)
- (grammar) paragraph
- clause (of document)
Declension
declension of παράγραφος
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | παράγραφος • | παράγραφοι • |
| genitive | παραγράφου • | παραγράφων • |
| accusative | παράγραφο • | παραγράφους • |
| vocative | παράγραφε • | παράγραφοι • |