παιδευσάμενον

παιδευσάμενον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pai̯.deu̯.sá.me.non/ → /pɛ.ðeɸˈsa.me.non/ → /pe.ðefˈsa.me.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pai̯.deu̯.sá.me.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pɛ.deʍˈsa.mɛ.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pɛ.ðeɸˈsa.me.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ðefˈsa.me.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ðefˈsa.me.non/

Participle

παιδευσᾰ́μενον • (paideusámenon)

1. nominative neuter singular of παιδευσᾰ́μενος (paideusámenos)