παίζω

παίζω

Ancient Greek

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pǎi̯z.dɔː/ → /ˈpɛ.zo/ → /ˈpe.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pǎi̯z.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpɛ.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpɛ.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpe.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpe.zo/

Verb

παίζω • (paízō)

1. To play

   σφαίρᾳ παίζω

   sphaírāi paízō

   I play with a ball.

Inflection

   Present: παίζω, παίζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	παίζω	παίζεις	παίζει	παίζετον	παίζετον	παίζομεν	παίζετε	παίζουσῐ(ν)
	subjunctive	παίζω	παίζῃς	παίζῃ	παίζητον	παίζητον	παίζωμεν	παίζητε	παίζωσῐ(ν)
	optative	παίζοιμῐ	παίζοις	παίζοι	παίζοιτον	παιζοίτην	παίζοιμεν	παίζοιτε	παίζοιεν
	imperative		παῖζε	παιζέτω	παίζετον	παιζέτων		παίζετε	παιζόντων
middle/ passive	indicative	παίζομαι	παίζῃ, παίζει	παίζεται	παίζεσθον	παίζεσθον	παιζόμεθᾰ	παίζεσθε	παίζονται
	subjunctive	παίζωμαι	παίζῃ	παίζηται	παίζησθον	παίζησθον	παιζώμεθᾰ	παίζησθε	παίζωνται
	optative	παιζοίμην	παίζοιο	παίζοιτο	παίζοισθον	παιζοίσθην	παιζοίμεθᾰ	παίζοισθε	παίζοιντο
	imperative		παίζου	παιζέσθω	παίζεσθον	παιζέσθων		παίζεσθε	παιζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		παίζειν				παίζεσθαι
participle	m	παίζων				παιζόμενος
	f	παίζουσᾰ				παιζομένη
	n	παῖζον				παιζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔπαιζον, ἐπαιζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπαιζον	ἔπαιζες	ἔπαιζε(ν)	ἐπαίζετον	ἐπαιζέτην	ἐπαίζομεν	ἐπαίζετε	ἔπαιζον
middle/ passive	indicative	ἐπαιζόμην	ἐπαίζου	ἐπαίζετο	ἐπαίζεσθον	ἐπαιζέσθην	ἐπαιζόμεθᾰ	ἐπαίζεσθε	ἐπαίζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: παίξω, παίξομαι, παιχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	παίξω	παίξεις	παίξει	παίξετον	παίξετον	παίξομεν	παίξετε	παίξουσῐ(ν)
	optative	παίξοιμῐ	παίξοις	παίξοι	παίξοιτον	παιξοίτην	παίξοιμεν	παίξοιτε	παίξοιεν
middle	indicative	παίξομαι	παίξῃ, παίξει	παίξεται	παίξεσθον	παίξεσθον	παιξόμεθᾰ	παίξεσθε	παίξονται
	optative	παιξοίμην	παίξοιο	παίξοιτο	παίξοισθον	παιξοίσθην	παιξοίμεθᾰ	παίξοισθε	παίξοιντο
passive	indicative	παιχθήσομαι	παιχθήσῃ	παιχθήσεται	παιχθήσεσθον	παιχθήσεσθον	παιχθησόμεθᾰ	παιχθήσεσθε	παιχθήσονται
	optative	παιχθησοίμην	παιχθήσοιο	παιχθήσοιτο	παιχθήσοισθον	παιχθησοίσθην	παιχθησοίμεθᾰ	παιχθήσοισθε	παιχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		παίξειν			παίξεσθαι		παιχθήσεσθαι
participle	m	παίξων			παιξόμενος		παιχθησόμενος
	f	παίξουσᾰ			παιξομένη		παιχθησομένη
	n	παῖξον			παιξόμενον		παιχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔπαιξᾰ, ἐπαιξᾰ́μην, ἐπαίχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπαιξᾰ	ἔπαιξᾰς	ἔπαιξε(ν)	ἐπαίξᾰτον	ἐπαιξᾰ́την	ἐπαίξᾰμεν	ἐπαίξᾰτε	ἔπαιξᾰν
	subjunctive	παίξω	παίξῃς	παίξῃ	παίξητον	παίξητον	παίξωμεν	παίξητε	παίξωσῐ(ν)
	optative	παίξαιμῐ	παίξειᾰς, παίξαις	παίξειε(ν), παίξαι	παίξαιτον	παιξαίτην	παίξαιμεν	παίξαιτε	παίξειᾰν, παίξαιεν
	imperative		παῖξον	παιξᾰ́τω	παίξᾰτον	παιξᾰ́των		παίξᾰτε	παιξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπαιξᾰ́μην	ἐπαίξω	ἐπαίξᾰτο	ἐπαίξᾰσθον	ἐπαιξᾰ́σθην	ἐπαιξᾰ́μεθᾰ	ἐπαίξᾰσθε	ἐπαίξᾰντο
	subjunctive	παίξωμαι	παίξῃ	παίξηται	παίξησθον	παίξησθον	παιξώμεθᾰ	παίξησθε	παίξωνται
	optative	παιξαίμην	παίξαιο	παίξαιτο	παίξαισθον	παιξαίσθην	παιξαίμεθᾰ	παίξαισθε	παίξαιντο
	imperative		παῖξαι	παιξᾰ́σθω	παίξᾰσθον	παιξᾰ́σθων		παίξᾰσθε	παιξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπαίχθην	ἐπαίχθης	ἐπαίχθη	ἐπαίχθητον	ἐπαιχθήτην	ἐπαίχθημεν	ἐπαίχθητε	ἐπαίχθησᾰν
	subjunctive	παιχθῶ	παιχθῇς	παιχθῇ	παιχθῆτον	παιχθῆτον	παιχθῶμεν	παιχθῆτε	παιχθῶσῐ(ν)
	optative	παιχθείην	παιχθείης	παιχθείη	παιχθεῖτον, παιχθείητον	παιχθείτην, παιχθειήτην	παιχθεῖμεν, παιχθείημεν	παιχθεῖτε, παιχθείητε	παιχθεῖεν, παιχθείησᾰν
	imperative		παίχθητῐ	παιχθήτω	παίχθητον	παιχθήτων		παίχθητε	παιχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		παῖξαι			παίξᾰσθαι		παιχθῆναι
participle	m	παίξᾱς			παιξᾰ́μενος		παιχθείς
	f	παίξᾱσᾰ			παιξᾰμένη		παιχθεῖσᾰ
	n	παῖξᾰν			παιξᾰ́μενον		παιχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέπαιχᾰ, πέπαιγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέπαιχᾰ	πέπαιχᾰς	πέπαιχε(ν)	πεπαίχᾰτον	πεπαίχᾰτον	πεπαίχᾰμεν	πεπαίχᾰτε	πεπαίχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπαίχω	πεπαίχῃς	πεπαίχῃ	πεπαίχητον	πεπαίχητον	πεπαίχωμεν	πεπαίχητε	πεπαίχωσῐ(ν)
	optative	πεπαίχοιμῐ, πεπαιχοίην	πεπαίχοις, πεπαιχοίης	πεπαίχοι, πεπαιχοίη	πεπαίχοιτον	πεπαιχοίτην	πεπαίχοιμεν	πεπαίχοιτε	πεπαίχοιεν
	imperative		πέπαιχε	πεπαιχέτω	πεπαίχετον	πεπαιχέτων		πεπαίχετε	πεπαιχόντων
middle/ passive	indicative	πέπαιγμαι	πέπαιξαι	πέπαικται	πέπαιχθον	πέπαιχθον	πεπαίγμεθᾰ	πέπαιχθε	πεπαίγᾰται
	subjunctive	πεπαιγμένος ὦ	πεπαιγμένος ᾖς	πεπαιγμένος ᾖ	πεπαιγμένω ἦτον	πεπαιγμένω ἦτον	πεπαιγμένοι ὦμεν	πεπαιγμένοι ἦτε	πεπαιγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπαιγμένος εἴην	πεπαιγμένος εἴης	πεπαιγμένος εἴη	πεπαιγμένω εἴητον/εἶτον	πεπαιγμένω εἰήτην/εἴτην	πεπαιγμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπαιγμένοι εἴητε/εἶτε	πεπαιγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέπαιξο	πεπαίχθω	πέπαιχθον	πεπαίχθων		πέπαιχθε	πεπαίχθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπαιχέναι				πεπαῖχθαι
participle	m	πεπαιχώς				πεπαιγμένος
	f	πεπαιχυῖᾰ				πεπαιγμένη
	n	πεπαιχός				πεπαιγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• παῖγμα (paîgma)

Descendants

• Greek: παίζω (paízo)

Further reading

• “παίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “παίζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• παίζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

---

Greek

Etymology

From Ancient Greek παίζω (paízō).

Verb

παίζω • (paízo) (past έπαιξα, passive παίζομαι)

1. play (with toys, to have fun)

   Τα παιδιά έπαιζαν στο σοκάκι.

   Ta paidiá épaizan sto sokáki.

   Children were playing in the street.

2. (sports) play

   Παίζουν ποδόσφαιρο.

   Paízoun podósfairo.

   They are playing football.

3. (music) play

   Έμαθε μόνη της να παίζει κιθάρα.

   Émathe móni tis na paízei kithára.

   She taught herself to play the guitar.

4. (theater) act, play

   Ο Ρίτσαρντ Μπάρτον έπαιξε το ρόλο του.

   O Rítsarnt Bárton épaixe to rólo tou.

   Richard Burton played the part.

5. gamble, play, bet

   Παίζουν στη ρουλέτα.

   Paízoun sti rouléta.

   They play roulette.

6. play, fiddle,fidget

   Mην παίζεις τα ψιλά στην τσέπη σου.

   Min paízeis ta psilá stin tsépi sou.

   Do not play with the change in your pocket.

7. (card games, chess, etc) play, move (a game, a card, a piece, etc)

   Το ταμπλώ όπου παίζεται το τάβλι χωρίζεται σε τέσσερα τμήματα.

   To tampló ópou paízetai to távli chorízetai se téssera tmímata.

   The board on which backgammon is played has four sections.

   Aυτό το πιόνι δεν παίζει.

   Aytó to pióni den paízei.

   That pawn doesn't move.

Conjugation

παίζω   παίζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	παίζω	παίξω	παίζομαι	παιχτώ3
2 sg	παίζεις	παίξεις	παίζεσαι	παιχτείς
3 sg	παίζει	παίξει	παίζεται	παιχτεί
1 pl	παίζουμε, [‑ομε]	παίξουμε, [‑ομε]	παιζόμαστε	παιχτούμε
2 pl	παίζετε	παίξετε	παίζεστε, παιζόσαστε	παιχτείτε
3 pl	παίζουν(ε)	παίξουν(ε)	παίζονται	παιχτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έπαιζα	έπαιξα	παιζόμουν(α)	παίχτηκα3
2 sg	έπαιζες	έπαιξες	παιζόσουν(α)	παίχτηκες
3 sg	έπαιζε	έπαιξε	παιζόταν(ε)	παίχτηκε
1 pl	παίζαμε	παίξαμε	παιζόμασταν, (‑όμαστε)	παιχτήκαμε
2 pl	παίζατε	παίξατε	παιζόσασταν, (‑όσαστε)	παιχτήκατε
3 pl	έπαιζαν, παίζαν(ε)	έπαιξαν, παίξαν(ε)	παίζονταν, (παιζόντουσαν)	παίχτηκαν, παιχτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα παίζω ➤	θα παίξω ➤	θα παίζομαι ➤	θα παιχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα παίζεις, …	θα παίξεις, …	θα παίζεσαι, …	θα παιχτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … παίξει   έχω, έχεις, … παιγμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … παιχτεί   είμαι, είσαι, … παιγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … παίξει   είχα, είχες, … παιγμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … παιχτεί   ήμουν, ήσουν, … παιγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … παίξει   θα έχω, θα έχεις, … παιγμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … παιχτεί   θα είμαι, θα είσαι, … παιγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	παίζε	παίξε, παίχ' 1	—	παίξου
2 pl	παίζετε	παίξτε, παίχτε2	παίζεστε	παιχτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	παίζοντας ➤		παιζόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας παίξει ➤		παιγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	παίξει		παιχτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. παίχ' το "play it!"  2. Colloquial.  3. Rare alternatives with learned {-χθ-} [να παιχθώ, παίχθηκα, ...]  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• παιζογελώ (paizogeló, “to play and laugh, to frolic daily”)
• and see: εμπαίζω (empaízo, “to make fun of, to mock, to tease”)

Further reading

• παίζω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.