πίμπρημι
Ancient Greek
Etymology
According to Beekes, from Proto-Indo-European *prh₁- (“blow, blaze”). The verb has been influenced in form by πίμπλημι (pímplēmi).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pím.prɛː.mi/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈpim.pre̝.mi/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈpim.pri.mi/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈpim.pri.mi/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈpim.bri.mi/
Verb
πῐ́μπρημῐ • (pímprēmi)
- kindle, burn, burn down
- (passive) become inflated or swollen
- (of a person) spout (blood from a wound)
Inflection
Present: πῐ́μπρημῐ, πῐ́μπρᾰμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | πῐ́μπρημῐ | πῐ́μπρης | πῐ́μπρησῐ(ν) | πῐ́μπρᾰτον | πῐ́μπρᾰτον | πῐ́μπρᾰμεν | πῐ́μπρᾰτε | πῐμπρᾶσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | πῐμπρῶ | πῐμπρῇς | πῐμπρῇ | πῐμπρῆτον | πῐμπρῆτον | πῐμπρῶμεν | πῐμπρῆτε | πῐμπρῶσῐ(ν) | |||||
| optative | πῐμπραίην | πῐμπραίης | πῐμπραίη | πῐμπραῖτον, πῐμπραίητον | πῐμπραίτην, πῐμπραιήτην | πῐμπραῖμεν, πῐμπραίημεν | πῐμπραῖτε, πῐμπραίητε | πῐμπραῖεν, πῐμπραίησᾰν | |||||
| imperative | πῐ́μπρη | πῐμπρᾰ́τω | πῐ́μπρᾰτον | πῐμπρᾰ́των | πῐ́μπρᾰτε | πῐμπρᾰ́ντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | πῐ́μπρᾰμαι | πῐ́μπρᾰσαι | πῐ́μπρᾰται | πῐ́μπρᾰσθον | πῐ́μπρᾰσθον | πῐμπρᾰ́μεθᾰ | πῐ́μπρᾰσθε | πῐ́μπρᾰνται | ||||
| subjunctive | πῐμπρῶμαι | πῐμπρῇ | πῐμπρῆται | πῐμπρῆσθον | πῐμπρῆσθον | πῐμπρώμεθᾰ | πῐμπρῆσθε | πῐμπρῶνται | |||||
| optative | πῐμπραίμην | πῐ́μπραιο | πῐ́μπραιτο | πῐ́μπραισθον | πῐμπραίσθην | πῐμπραίμεθᾰ | πῐ́μπραισθε | πῐ́μπραιντο | |||||
| imperative | πῐ́μπρᾰσο | πῐμπρᾰ́σθω | πῐ́μπρᾰσθον | πῐμπρᾰ́σθων | πῐ́μπρᾰσθε | πῐμπρᾰ́σθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | πῐμπρᾰ́ναι | πῐ́μπρᾰσθαι | |||||||||||
| participle | m | πῐμπρᾱ́ς | πῐμπρᾰ́μενος | ||||||||||
| f | πῐμπρᾶσᾰ | πῐμπρᾰμένη | |||||||||||
| n | πῐμπρᾰ́ν | πῐμπρᾰ́μενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Imperfect: ἐπῐ́μπρην, ἐπῐμπρᾰ́μην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπῐ́μπρην | ἐπῐ́μπρης | ἐπῐ́μπρη | ἐπῐ́μπρᾰτον | ἐπῐμπρᾰ́την | ἐπῐ́μπρᾰμεν | ἐπῐ́μπρᾰτε | ἐπῐ́μπρᾰσᾰν | ||||
| middle/ passive | indicative | ἐπῐμπρᾰ́μην | ἐπῐ́μπρᾰσο | ἐπῐ́μπρᾰτο | ἐπῐ́μπρᾰσθον | ἐπῐμπρᾰ́σθην | ἐπῐμπρᾰ́μεθᾰ | ἐπῐ́μπρᾰσθε | ἐπῐ́μπρᾰντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Future: πρήσω, πρήσομαι, πρησθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | πρήσω | πρήσεις | πρήσει | πρήσετον | πρήσετον | πρήσομεν | πρήσετε | πρήσουσῐ(ν) | ||||
| optative | πρήσοιμῐ | πρήσοις | πρήσοι | πρήσοιτον | πρησοίτην | πρήσοιμεν | πρήσοιτε | πρήσοιεν | |||||
| middle | indicative | πρήσομαι | πρήσῃ, πρήσει | πρήσεται | πρήσεσθον | πρήσεσθον | πρησόμεθᾰ | πρήσεσθε | πρήσονται | ||||
| optative | πρησοίμην | πρήσοιο | πρήσοιτο | πρήσοισθον | πρησοίσθην | πρησοίμεθᾰ | πρήσοισθε | πρήσοιντο | |||||
| passive | indicative | πρησθήσομαι | πρησθήσῃ | πρησθήσεται | πρησθήσεσθον | πρησθήσεσθον | πρησθησόμεθᾰ | πρησθήσεσθε | πρησθήσονται | ||||
| optative | πρησθησοίμην | πρησθήσοιο | πρησθήσοιτο | πρησθήσοισθον | πρησθησοίσθην | πρησθησοίμεθᾰ | πρησθήσοισθε | πρησθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | πρήσειν | πρήσεσθαι | πρησθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | πρήσων | πρησόμενος | πρησθησόμενος | |||||||||
| f | πρήσουσᾰ | πρησομένη | πρησθησομένη | ||||||||||
| n | πρῆσον | πρησόμενον | πρησθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Future: πεπρήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle | indicative | πεπρήσομαι | πεπρήσῃ, πεπρήσει | πεπρήσεται | πεπρήσεσθον | πεπρήσεσθον | πεπρησόμεθᾰ | πεπρήσεσθε | πεπρήσονται | ||||
| optative | πεπρησοίμην | πεπρήσοιο | πεπρήσοιτο | πεπρήσοισθον | πεπρησοίσθην | πεπρησοίμεθᾰ | πεπρήσοισθε | πεπρήσοιντο | |||||
| middle | |||||||||||||
| infinitive | πεπρήσεσθαι | ||||||||||||
| participle | m | πεπρησόμενος | |||||||||||
| f | πεπρησομένη | ||||||||||||
| n | πεπρησόμενον | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: ἔπρησᾰ, ἐπρησᾰ́μην, ἐπρήσθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἔπρησᾰ | ἔπρησᾰς | ἔπρησε, ἔπρεσε | ἐπρήσᾰτον | ἐπρησᾰ́την | ἐπρήσᾰμεν | ἐπρήσᾰτε | ἔπρησᾰν | ||||
| subjunctive | πρήσω | πρήσῃς | πρήσῃ | πρήσητον | πρήσητον | πρήσωμεν | πρήσητε | πρήσωσῐ(ν) | |||||
| optative | πρήσαιμῐ | πρήσειᾰς, πρήσαις | πρήσειε(ν), πρήσαι | πρήσαιτον | πρησαίτην | πρήσαιμεν | πρήσαιτε | πρήσειᾰν, πρήσαιεν | |||||
| imperative | πρῆσον | πρησᾰ́τω | πρήσᾰτον | πρησᾰ́των | πρήσᾰτε | πρησᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐπρησᾰ́μην | ἐπρήσω | ἐπρήσᾰτο | ἐπρήσᾰσθον | ἐπρησᾰ́σθην | ἐπρησᾰ́μεθᾰ | ἐπρήσᾰσθε | ἐπρήσᾰντο | ||||
| subjunctive | πρήσωμαι | πρήσῃ | πρήσηται | πρήσησθον | πρήσησθον | πρησώμεθᾰ | πρήσησθε | πρήσωνται | |||||
| optative | πρησαίμην | πρήσαιο | πρήσαιτο | πρήσαισθον | πρησαίσθην | πρησαίμεθᾰ | πρήσαισθε | πρήσαιντο | |||||
| imperative | πρῆσαι | πρησᾰ́σθω | πρήσᾰσθον | πρησᾰ́σθων | πρήσᾰσθε | πρησᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐπρήσθην | ἐπρήσθης | ἐπρήσθη | ἐπρήσθητον | ἐπρησθήτην | ἐπρήσθημεν | ἐπρήσθητε | ἐπρήσθησᾰν | ||||
| subjunctive | πρησθῶ | πρησθῇς | πρησθῇ | πρησθῆτον | πρησθῆτον | πρησθῶμεν | πρησθῆτε | πρησθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | πρησθείην | πρησθείης | πρησθείη | πρησθεῖτον, πρησθείητον | πρησθείτην, πρησθειήτην | πρησθεῖμεν, πρησθείημεν | πρησθεῖτε, πρησθείητε | πρησθεῖεν, πρησθείησᾰν | |||||
| imperative | πρήσθητῐ | πρησθήτω | πρήσθητον | πρησθήτων | πρήσθητε | πρησθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | πρῆσαι | πρήσᾰσθαι | πρησθῆναι | ||||||||||
| participle | m | πρήσᾱς | πρησᾰ́μενος | πρησθείς | |||||||||
| f | πρήσᾱσᾰ | πρησᾰμένη | πρησθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | πρῆσᾰν | πρησᾰ́μενον | πρησθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: πρῆσᾰ, πρησᾰ́μην, πρήσθην (Epic)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | πρῆσᾰ | πρῆσᾰς | πρῆσε(ν) | πρήσᾰτον | πρησᾰ́την | πρήσᾰμεν | πρήσᾰτε | πρῆσᾰν | ||||
| subjunctive | πρήσω, πρήσωμῐ | πρήσῃς, πρήσῃσθᾰ | πρήσῃ, πρήσῃσῐ | πρήσητον | πρήσητον | πρήσωμεν | πρήσητε | πρήσωσῐ(ν) | |||||
| optative | πρήσαιμῐ | πρήσαις, πρήσαισθᾰ, πρήσειᾰς | πρήσειε(ν), πρήσαι | πρησεῖτον | πρησείτην | πρησεῖμεν | πρησεῖτε | πρησεῖεν | |||||
| imperative | πρῆσον | πρησᾰ́τω | πρήσᾰτον | πρησᾰ́των | πρήσᾰτε | πρησᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | πρησᾰ́μην | πρήσω | πρήσᾰτο | πρήσᾰσθον | πρησᾰ́σθην | πρησᾰ́με(σ)θᾰ | πρήσᾰσθε | πρήσᾰντο | ||||
| subjunctive | πρήσωμαι, πρησώμαιμῐ | πρήσηαι, πρήσηαι | πρήσηται, πρησήταισῐ | πρήσησθον | πρήσησθον | πρησώμε(σ)θᾰ | πρήσησθε | πρήσωνται | |||||
| optative | πρησαίμην | πρήσαιο | πρήσαιτο | πρήσαισθον | πρησαίσθην | πρησαίμε(σ)θᾰ | πρήσαισθε | πρησαίᾰτο | |||||
| imperative | πρῆσαι | πρησᾰ́σθω | πρήσᾰσθον | πρησᾰ́σθων | πρήσᾰσθε | πρησᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | πρήσθην | πρήσθης | πρήσθη | πρήσθητον | πρησθήτην | πρήσθημεν | πρήσθητε | πρήσθησᾰν, πρῆσθεν | ||||
| subjunctive | πρησθῶ, πρησθῶμῐ | πρησθῇς, πρησθῇσθᾰ | πρησθῇ, πρησθῇσῐ | πρησθῆτον | πρησθῆτον | πρησθῶμεν | πρησθῆτε | πρησθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | πρησθείην | πρησθείης | πρησθείη | πρησθεῖτον, πρησθείητον | πρησθείτην, πρησθειήτην | πρησθεῖμεν, πρησθείημεν | πρησθεῖτε, πρησθείητε | πρήσθειεν, πρησθείησᾰν | |||||
| imperative | πρήσθητῐ | πρησθήτω | πρήσθητον | πρησθήτων | πρήσθητε | πρησθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | πρῆσαι/πρησᾰ́μεν/πρησᾰμέναι | πρήσᾰσθαι | πρησθῆναι/πρησθήμεναι | ||||||||||
| participle | m | πρήσᾱς | πρησᾰ́μενος | πρησθείς | |||||||||
| f | πρήσᾱσᾰ | πρησᾰμένη | πρησθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | πρῆσᾰν | πρησᾰ́μενον | πρησθέν | ||||||||||
| Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: ἐπρήμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle | indicative | ἐπρήμην | ἔπρηο | ἔπρητο | ἔπρησθον | ἐπρήσθην | ἐπρήμεθᾰ | ἔπρησθε | ἔπρηντο | ||||
| subjunctive | |||||||||||||
| optative | πρῄμην | πρῇο | πρῇτο | πρῇσθον | πρῄσθην | πρῄμεθᾰ | πρῇσθε | πρῇντο | |||||
| imperative | πρῆο | πρήσθω | πρῆσθον | πρήσθων | πρῆσθε | πρήσθων | |||||||
| middle | |||||||||||||
| infinitive | πρῆσθαι | ||||||||||||
| participle | m | πρήμενος | |||||||||||
| f | πρημένη | ||||||||||||
| n | πρήμενον | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: πρήμην (Epic)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle | indicative | πρήμην | πρῆο | πρῆτο | πρῆσθον | πρήσθην | πρήμε(σ)θᾰ | πρῆσθε | πρῆντο | ||||
| subjunctive | |||||||||||||
| optative | πρῄμην | πρῇο | πρῇτο | πρῇσθον | πρῄσθην | πρῄμε(σ)θᾰ | πρῇσθε | πρῄᾰτο | |||||
| imperative | πρῆο | πρήσθω | πρῆσθον | πρήσθων | πρῆσθε | πρήσθων | |||||||
| middle | |||||||||||||
| infinitive | πρῆσθαι | ||||||||||||
| participle | m | πρήμενος | |||||||||||
| f | πρημένη | ||||||||||||
| n | πρήμενον | ||||||||||||
| Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Perfect: πέπρηκᾰ, πέπρησμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | πέπρηκᾰ | πέπρηκᾰς | πέπρηκε(ν) | πεπρήκᾰτον | πεπρήκᾰτον | πεπρήκᾰμεν | πεπρήκᾰτε | πεπρήκᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | πεπρήκω | πεπρήκῃς | πεπρήκῃ | πεπρήκητον | πεπρήκητον | πεπρήκωμεν | πεπρήκητε | πεπρήκωσῐ(ν) | |||||
| optative | πεπρήκοιμῐ, πεπρηκοίην | πεπρήκοις, πεπρηκοίης | πεπρήκοι, πεπρηκοίη | πεπρήκοιτον | πεπρηκοίτην | πεπρήκοιμεν | πεπρήκοιτε | πεπρήκοιεν | |||||
| imperative | πέπρηκε | πεπρηκέτω | πεπρήκετον | πεπρηκέτων | πεπρήκετε | πεπρηκόντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | πέπρησμαι | πέπρησαι | πέπρησται | πέπρησθον | πέπρησθον | πεπρήσμεθᾰ | πέπρησθε | πεπρήσᾰται | ||||
| subjunctive | πεπρησμένος ὦ | πεπρησμένος ᾖς | πεπρησμένος ᾖ | πεπρησμένω ἦτον | πεπρησμένω ἦτον | πεπρησμένοι ὦμεν | πεπρησμένοι ἦτε | πεπρησμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | πεπρησμένος εἴην | πεπρησμένος εἴης | πεπρησμένος εἴη | πεπρησμένω εἴητον/εἶτον | πεπρησμένω εἰήτην/εἴτην | πεπρησμένοι εἴημεν/εἶμεν | πεπρησμένοι εἴητε/εἶτε | πεπρησμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | πέπρησο | πεπρήσθω | πέπρησθον | πεπρήσθων | πέπρησθε | πεπρήσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | πεπρηκέναι | πεπρῆσθαι | |||||||||||
| participle | m | πεπρηκώς | πεπρησμένος | ||||||||||
| f | πεπρηκυῖᾰ | πεπρησμένη | |||||||||||
| n | πεπρηκός | πεπρησμένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Perfect: πέπρημαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle | indicative | πέπρημαι | πέπρησαι | πέπρηται | πέπρησθον | πέπρησθον | πεπρήμεθᾰ | πέπρησθε | πέπρηνται | ||||
| subjunctive | πεπρημένος ὦ | πεπρημένος ᾖς | πεπρημένος ᾖ | πεπρημένω ἦτον | πεπρημένω ἦτον | πεπρημένοι ὦμεν | πεπρημένοι ἦτε | πεπρημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | πεπρημένος εἴην | πεπρημένος εἴης | πεπρημένος εἴη | πεπρημένω εἴητον/εἶτον | πεπρημένω εἰήτην/εἴτην | πεπρημένοι εἴημεν/εἶμεν | πεπρημένοι εἴητε/εἶτε | πεπρημένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | πέπρησο | πεπρήσθω | πέπρησθον | πεπρήσθων | πέπρησθε | πεπρήσθων | |||||||
| infinitive | πεπρῆσθαι | ||||||||||||
| participle | m | πεπρημένος | |||||||||||
| f | πεπρημένη | ||||||||||||
| n | πεπρημένον | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Future, Aorist and Perfect are shared with the related and mostly synonymous verb πρήθω (prḗthō).
Derived terms
- ἀναπίμπρημι (anapímprēmi)
- ἀποπίμπρημι (apopímprēmi)
- διαπίμπρημι (diapímprēmi)
- ἐγκαταπίμπρημι (enkatapímprēmi)
- ἐμπίμπρημι (empímprēmi)
- ἐπικαταπίμπρημι (epikatapímprēmi)
- καταπίμπρημι (katapímprēmi)
- περιπίμπρημι (peripímprēmi)
- προκαταπίμπρημι (prokatapímprēmi)
- συγκαταπίμπρημι (sunkatapímprēmi)
- συνεκπίμπρημι (sunekpímprēmi)
- ὑποπίμπρημῐ (hupopímprēmi)
Related terms
- βούπρηστις (boúprēstis)
- ἐμπρησμός (emprēsmós)
- ἐμπρήστής (emprḗstḗs)
- πρηδών (prēdṓn)
- πρημαίνω (prēmaínō)
- πρημονάω (prēmonáō)
- πρῆσις (prêsis)
- πρῆσμα (prêsma)
- πρησμονή (prēsmonḗ)
- πρηστήρ (prēstḗr)
- πρηστηριάζω (prēstēriázō)
- πρηστικός (prēstikós)
Further reading
- “πίμπρημι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “πίμπρημι”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- πίμπρημι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- G4092 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible