πίλινος
Ancient Greek
Etymology
From πῖλος (pîlos, “felt”) + -ινος (-inos).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pí.li.nos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈpi.li.nos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈpi.li.nos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈpi.li.nos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈpi.li.nos/
Adjective
πίλῐνος • (pílinos) m (feminine πιλῐ́νη, neuter πίλῐνον); first/second declension
- made of felt
Inflection
First and second declension of πίλῐνος; πιλῐ́νη; πίλῐνον (Attic)
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | πίλῐνος pílinos | πιλῐ́νη pilínē | πίλῐνον pílinon | πιλῐ́νω pilínō | πιλῐ́νᾱ pilínā | πιλῐ́νω pilínō | πίλῐνοι pílinoi | πίλῐναι pílinai | πίλῐνᾰ pílina | |||||
Genitive | πιλῐ́νου pilínou | πιλῐ́νης pilínēs | πιλῐ́νου pilínou | πιλῐ́νοιν pilínoin | πιλῐ́ναιν pilínain | πιλῐ́νοιν pilínoin | πιλῐ́νων pilínōn | πιλῐ́νων pilínōn | πιλῐ́νων pilínōn | |||||
Dative | πιλῐ́νῳ pilínōi | πιλῐ́νῃ pilínēi | πιλῐ́νῳ pilínōi | πιλῐ́νοιν pilínoin | πιλῐ́ναιν pilínain | πιλῐ́νοιν pilínoin | πιλῐ́νοις pilínois | πιλῐ́ναις pilínais | πιλῐ́νοις pilínois | |||||
Accusative | πίλῐνον pílinon | πιλῐ́νην pilínēn | πίλῐνον pílinon | πιλῐ́νω pilínō | πιλῐ́νᾱ pilínā | πιλῐ́νω pilínō | πιλῐ́νους pilínous | πιλῐ́νᾱς pilínās | πίλῐνᾰ pílina | |||||
Vocative | πίλῐνε píline | πιλῐ́νη pilínē | πίλῐνον pílinon | πιλῐ́νω pilínō | πιλῐ́νᾱ pilínā | πιλῐ́νω pilínō | πίλῐνοι pílinoi | πίλῐναι pílinai | πίλῐνᾰ pílina | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
πιλῐ́νως pilínōs | πιλῐνώτερος pilinṓteros | πιλῐνώτᾰτος pilinṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|
Further reading
- πίλινος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- πίλινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette