πίθους

πίθους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pí.tʰoːs/ → /ˈpi.θus/ → /ˈpi.θus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pí.tʰoːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpi.tʰus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpi.θus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpi.θus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpi.θus/

Noun

πῐ́θους • (píthous) m

1. accusative plural of πῐ́θος (píthos)

---

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpiθus/
• Hyphenation: πί‧θους

Noun

πίθους • (píthous) m

1. Accusative plural form of πίθος (píthos).