ουρανός
See also: Ουρανός, οὐρανός, and Οὐρανός
Greek
Etymology
From Ancient Greek οὐρανός (ouranós).
Noun
ουρανός • (ouranós) m (plural ουρανοί)
- sky
- roof, canopy
- firmament, heaven, heavens
Declension
declension of ουρανός
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ουρανός • | ουρανοί • |
| genitive | ουρανού • | ουρανών • |
| accusative | ουρανό • | ουρανούς • |
| vocative | ουρανέ • | ουρανοί • |
Related terms
- έβδομος ουρανός m (évdomos ouranós, “seventh heaven”)
- ουρανής (ouranís, “sky-blue”, adj)
- ουρανίσκος m (ouranískos, “palate, roof of the mouth”)
- ουράνιος (ouránios, “celestial”)
- ουράνιο τόξο n (ouránio tóxo, “rainbow”)
See also
- στερέωμα n (steréoma, “firmament”)