ορμή
See also: ὁρμή
Greek
Etymology
From Ancient Greek ὁρμή (hormḗ, “assault”, noun).
Noun
ορμή • (ormí) f (plural ορμές)
- momentum, impetus, force
- (physics) momentum
- (psychology) urge
- (colloquial, in the plural) libido
- Δεν έχει ορμές, είναι σεξουαλικά ανίκανος.
- He lacks urges, he is impotent.
- Δεν έχει ορμές, είναι σεξουαλικά ανίκανος.
Declension
declension of ορμή
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ορμή • | ορμές • |
| genitive | ορμής • | ορμών • |
| accusative | ορμή • | ορμές • |
| vocative | ορμή • | ορμές • |