οριστικός
See also: ὁριστικός
Greek
Etymology
From Ancient Greek ὁριστικός (horistikós).
Adjective
οριστικός • (oristikós) m (feminine οριστική, neuter οριστικό)
- final, in a final stage
- (grammar) definite
- Antonym: αόριστος (aóristos)
Declension
declension of οριστικός
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | οριστικός | οριστική | οριστικό | οριστικοί | οριστικές | οριστικά |
| genitive | οριστικού | οριστικής | οριστικού | οριστικών | οριστικών | οριστικών |
| accusative | οριστικό | οριστική | οριστικό | οριστικούς | οριστικές | οριστικά |
| vocative | οριστικέ | οριστική | οριστικό | οριστικοί | οριστικές | οριστικά |
Derived terms
- οριστική έγκλιση (oristikí égklisi)
- οριστικό άρθρο (oristikó árthro)
Related terms
- ορισμός (orismós)
- ορίζω (orízo)
Further reading
- οριστικός in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.