ορθώνω
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /oɾˈθo.no/
- Hyphenation: ορ‧θώ‧νω
Verb
ορθώνω • (orthóno) (past όρθωσα, passive ορθώνομαι, p‑past ορθώθηκα, ppp ορθωμένος)
- lift, erect
- raise
Conjugation
ορθώνω ορθώνομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | ορθώνω | ορθώσω | ορθώνομαι | ορθωθώ |
| 2 sg | ορθώνεις | ορθώσεις | ορθώνεσαι | ορθωθείς |
| 3 sg | ορθώνει | ορθώσει | ορθώνεται | ορθωθεί |
| 1 pl | ορθώνουμε, [‑ομε] | ορθώσουμε, [‑ομε] | ορθωνόμαστε | ορθωθούμε |
| 2 pl | ορθώνετε | ορθώσετε | ορθώνεστε, ορθωνόσαστε | ορθωθείτε |
| 3 pl | ορθώνουν(ε) | ορθώσουν(ε) | ορθώνονται | ορθωθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | όρθωνα | όρθωσα | ορθωνόμουν(α) | ορθώθηκα |
| 2 sg | όρθωνες | όρθωσες | ορθωνόσουν(α) | ορθώθηκες |
| 3 sg | όρθωνε | όρθωσε | ορθωνόταν(ε) | ορθώθηκε |
| 1 pl | ορθώναμε | ορθώσαμε | ορθωνόμασταν, (‑όμαστε) | ορθωθήκαμε |
| 2 pl | ορθώνατε | ορθώσατε | ορθωνόσασταν, (‑όσαστε) | ορθωθήκατε |
| 3 pl | όρθωναν, ορθώναν(ε) | όρθωσαν, ορθώσαν(ε) | ορθώνονταν, (ορθωνόντουσαν) | ορθώθηκαν, ορθωθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ορθώνω ➤ | θα ορθώσω ➤ | θα ορθώνομαι ➤ | θα ορθωθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ορθώνεις, … | θα ορθώσεις, … | θα ορθώνεσαι, … | θα ορθωθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ορθώσει έχω, έχεις, … ορθωμένο, ‑η, ‑ο ➤ | έχω, έχεις, … ορθωθεί είμαι, είσαι, … ορθωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ορθώσει είχα, είχες, … ορθωμένο, ‑η, ‑ο | είχα, είχες, … ορθωθεί ήμουν, ήσουν, … ορθωμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ορθώσει θα έχω, θα έχεις, … ορθωμένο, ‑η, ‑ο | θα έχω, θα έχεις, … ορθωθεί θα είμαι, θα είσαι, … ορθωμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | όρθωνε | όρθωσε | — | ορθώσου |
| 2 pl | ορθώνετε | ορθώστε | ορθώνεστε | ορθωθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | ορθώνοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας ορθώσει ➤ | ορθωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | ορθώσει | ορθωθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs | • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- ακατόρθωτος (akatórthotos, “impossible”, adjective)
- ανορθώνω (anorthóno, “to raise, to stand up”, verb)
- διορθώνω (diorthóno, “to correct”, verb)
- επανορθώνω (epanorthóno, “to correct, to rectify”, verb)
- επιδιόρθωση (epidiórthosi, “repair”, noun)
- κατόρθωμα (katórthoma, “achievement”, noun)
- κατορθώνω (katorthóno, “to achieve”, verb)
- and see: ορθός (orthós, “upright, straight, correct”, adjective)