ορεκτικός

ορεκτικός

Greek

Adjective

ορεκτικός • (orektikós) m (feminine ορεκτική, neuter ορεκτικό)

1. appetising, tasty

Declension

declension of ορεκτικός

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ορεκτικός	ορεκτική	ορεκτικό	ορεκτικοί	ορεκτικές	ορεκτικά
genitive	ορεκτικού	ορεκτικής	ορεκτικού	ορεκτικών	ορεκτικών	ορεκτικών
accusative	ορεκτικό	ορεκτική	ορεκτικό	ορεκτικούς	ορεκτικές	ορεκτικά
vocative	ορεκτικέ	ορεκτική	ορεκτικό	ορεκτικοί	ορεκτικές	ορεκτικά
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ορεκτικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ορεκτικός (o pio orektikós), etc.)

Related terms

• ορεκτικό n (orektikó, “starter, appetiser, entrée”)
• ορεκτικό ποτό n (orektikó potó, “aperitif”)