οδοντίατρος
Greek
Alternative forms
- οδοντογιατρός m or f (odontogiatrós)
Etymology
From οδοντ- (odont-, “tooth”) + ιατρός (iatrós, “doctor”), a calque of German Zahnarzt.
Noun
οδοντίατρος • (odontíatros) m or f (plural οδοντίατροι)
- (medicine) dentist
Declension
declension of οδοντίατρος
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | οδοντίατρος • | οδοντίατροι • |
| genitive | οδοντιάτρου • | οδοντιάτρων • |
| accusative | οδοντίατρο • | οδοντιάτρους • |
| vocative | οδοντίατρε • | οδοντίατροι • |
Related terms
- see: γιατρός m or f (giatrós, “doctor, physician”)
Further reading
- οδοντίατρος in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.