ξυνήθης

ξυνήθης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksy.nɛ̌ː.tʰɛːs/ → /ksyˈni.θis/ → /ksiˈni.θis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksy.nɛ̌ː.tʰɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksyˈne.tʰes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ksyˈni.θis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksyˈni.θis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksiˈni.θis/

Adjective

ξῠνήθης • (xunḗthēs) m or f (neuter ξύνηθες); third declension

1. Old Attic form of σῠνήθης (sunḗthēs)

Declension

Third declension of ξῠνήθης; ξῠ́νηθες (contracted, Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ξῠνήθης xunḗthēs	ξῠ́νηθες xúnēthes		ξῠνήθει xunḗthei	ξῠνήθει xunḗthei		ξῠνήθεις xunḗtheis	ξῠνήθη xunḗthē
Genitive		ξῠνήθους xunḗthous	ξῠνήθους xunḗthous		ξῠνήθοιν xunḗthoin	ξῠνήθοιν xunḗthoin		ξῠνήθων xunḗthōn	ξῠνήθων xunḗthōn
Dative		ξῠνήθει xunḗthei	ξῠνήθει xunḗthei		ξῠνήθοιν xunḗthoin	ξῠνήθοιν xunḗthoin		ξῠνήθεσῐ / ξῠνήθεσῐν xunḗthesi(n)	ξῠνήθεσῐ / ξῠνήθεσῐν xunḗthesi(n)
Accusative		ξῠνήθη xunḗthē	ξῠ́νηθες xúnēthes		ξῠνήθει xunḗthei	ξῠνήθει xunḗthei		ξῠνήθεις xunḗtheis	ξῠνήθη xunḗthē
Vocative		ξῠ́νηθες xúnēthes	ξῠ́νηθες xúnēthes		ξῠνήθει xunḗthei	ξῠνήθει xunḗthei		ξῠνήθεις xunḗtheis	ξῠνήθη xunḗthē
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ξῠνήθως xunḗthōs			ξῠνηθέστερος xunēthésteros			ξῠνηθέστᾰτος xunēthéstatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.