ξυμφέρω

ξυμφέρω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksym.pʰé.rɔː/ → /ksymˈɸe.ro/ → /ksimˈfe.ro/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksym.pʰé.rɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksymˈpʰe.ro/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ksymˈɸe.ro/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksymˈfe.ro/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksimˈfe.ro/

Verb

ξυμφέρω • (xumphérō)

1. Old Attic form of συμφέρω (sumphérō)

Conjugation

   Present: ξυμφέρω, ξυμφέρομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξυμφέρω	ξυμφέρεις	ξυμφέρει	ξυμφέρετον	ξυμφέρετον	ξυμφέρομεν	ξυμφέρετε	ξυμφέρουσῐ(ν)
	subjunctive	ξυμφέρω	ξυμφέρῃς	ξυμφέρῃ	ξυμφέρητον	ξυμφέρητον	ξυμφέρωμεν	ξυμφέρητε	ξυμφέρωσῐ(ν)
	optative	ξυμφέροιμῐ	ξυμφέροις	ξυμφέροι	ξυμφέροιτον	ξυμφεροίτην	ξυμφέροιμεν	ξυμφέροιτε	ξυμφέροιεν
	imperative		ξύμφερε	ξυμφερέτω	ξυμφέρετον	ξυμφερέτων		ξυμφέρετε	ξυμφερόντων
middle/ passive	indicative	ξυμφέρομαι	ξυμφέρῃ, ξυμφέρει	ξυμφέρεται	ξυμφέρεσθον	ξυμφέρεσθον	ξυμφερόμεθᾰ	ξυμφέρεσθε	ξυμφέρονται
	subjunctive	ξυμφέρωμαι	ξυμφέρῃ	ξυμφέρηται	ξυμφέρησθον	ξυμφέρησθον	ξυμφερώμεθᾰ	ξυμφέρησθε	ξυμφέρωνται
	optative	ξυμφεροίμην	ξυμφέροιο	ξυμφέροιτο	ξυμφέροισθον	ξυμφεροίσθην	ξυμφεροίμεθᾰ	ξυμφέροισθε	ξυμφέροιντο
	imperative		ξυμφέρου	ξυμφερέσθω	ξυμφέρεσθον	ξυμφερέσθων		ξυμφέρεσθε	ξυμφερέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ξυμφέρειν				ξυμφέρεσθαι
participle	m	ξυμφέρων				ξυμφερόμενος
	f	ξυμφέρουσᾰ				ξυμφερομένη
	n	ξυμφέρον				ξυμφερόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ξυνέφερον, ξυνεφερόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξυνέφερον	ξυνέφερες	ξυνέφερε(ν)	ξυνεφέρετον	ξυνεφερέτην	ξυνεφέρομεν	ξυνεφέρετε	ξυνέφερον
middle/ passive	indicative	ξυνεφερόμην	ξυνεφέρου	ξυνεφέρετο	ξυνεφέρεσθον	ξυνεφερέσθην	ξυνεφερόμεθᾰ	ξυνεφέρεσθε	ξυνεφέροντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ξυνοίσω, ξυνοίσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξυνοίσω	ξυνοίσεις	ξυνοίσει	ξυνοίσετον	ξυνοίσετον	ξυνοίσομεν	ξυνοίσετε	ξυνοίσουσῐ(ν)
	optative	ξυνοίσοιμῐ	ξυνοίσοις	ξυνοίσοι	ξυνοίσοιτον	ξυνοισοίτην	ξυνοίσοιμεν	ξυνοίσοιτε	ξυνοίσοιεν
middle	indicative	ξυνοίσομαι	ξυνοίσῃ, ξυνοίσει	ξυνοίσεται	ξυνοίσεσθον	ξυνοίσεσθον	ξυνοισόμεθᾰ	ξυνοίσεσθε	ξυνοίσονται
	optative	ξυνοισοίμην	ξυνοίσοιο	ξυνοίσοιτο	ξυνοίσοισθον	ξυνοισοίσθην	ξυνοισοίμεθᾰ	ξυνοίσοισθε	ξυνοίσοιντο
		active			middle
infinitive		ξυνοίσειν			ξυνοίσεσθαι
participle	m	ξυνοίσων			ξυνοισόμενος
	f	ξυνοίσουσᾰ			ξυνοισομένη
	n	ξυνοῖσον			ξυνοισόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ξυνήνεγκᾰ, ξυνηνεγκᾰ́μην, ξυνηνέχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξυνήνεγκᾰ	ξυνήνεγκᾰς	ξυνήνεγκε(ν)	ξυνηνέγκᾰτον	ξυνηνεγκᾰ́την	ξυνηνέγκᾰμεν	ξυνηνέγκᾰτε	ξυνήνεγκᾰν
	subjunctive	ξυνενέγκω	ξυνενέγκῃς	ξυνενέγκῃ	ξυνενέγκητον	ξυνενέγκητον	ξυνενέγκωμεν	ξυνενέγκητε	ξυνενέγκωσῐ(ν)
	optative	ξυνενέγκαιμῐ	ξυνενέγκειᾰς, ξυνενέγκαις	ξυνενέγκειε(ν), ξυνενέγκαι	ξυνενέγκαιτον	ξυνενεγκαίτην	ξυνενέγκαιμεν	ξυνενέγκαιτε	ξυνενέγκειᾰν, ξυνενέγκαιεν
	imperative		ξυνένεγκον	ξυνενεγκᾰ́τω	ξυνενέγκᾰτον	ξυνενεγκᾰ́των		ξυνενέγκᾰτε	ξυνενεγκᾰ́ντων
middle	indicative	ξυνηνεγκᾰ́μην	ξυνηνέγκω	ξυνηνέγκᾰτο	ξυνηνέγκᾰσθον	ξυνηνεγκᾰ́σθην	ξυνηνεγκᾰ́μεθᾰ	ξυνηνέγκᾰσθε	ξυνηνέγκᾰντο
	subjunctive	ξυνενέγκωμαι	ξυνενέγκῃ	ξυνενέγκηται	ξυνενέγκησθον	ξυνενέγκησθον	ξυνενεγκώμεθᾰ	ξυνενέγκησθε	ξυνενέγκωνται
	optative	ξυνενεγκαίμην	ξυνενέγκαιο	ξυνενέγκαιτο	ξυνενέγκαισθον	ξυνενεγκαίσθην	ξυνενεγκαίμεθᾰ	ξυνενέγκαισθε	ξυνενέγκαιντο
	imperative		ξυνένεγκαι	ξυνενεγκᾰ́σθω	ξυνενέγκᾰσθον	ξυνενεγκᾰ́σθων		ξυνενέγκᾰσθε	ξυνενεγκᾰ́σθων
passive	indicative	ξυνηνέχθην	ξυνηνέχθης	ξυνηνέχθη	ξυνηνέχθητον	ξυνηνεχθήτην	ξυνηνέχθημεν	ξυνηνέχθητε	ξυνηνέχθησᾰν
	subjunctive	ξυνενεχθῶ	ξυνενεχθῇς	ξυνενεχθῇ	ξυνενεχθῆτον	ξυνενεχθῆτον	ξυνενεχθῶμεν	ξυνενεχθῆτε	ξυνενεχθῶσῐ(ν)
	optative	ξυνενεχθείην	ξυνενεχθείης	ξυνενεχθείη	ξυνενεχθεῖτον, ξυνενεχθείητον	ξυνενεχθείτην, ξυνενεχθειήτην	ξυνενεχθεῖμεν, ξυνενεχθείημεν	ξυνενεχθεῖτε, ξυνενεχθείητε	ξυνενεχθεῖεν, ξυνενεχθείησᾰν
	imperative		ξυνενέχθητῐ	ξυνενεχθήτω	ξυνενέχθητον	ξυνενεχθήτων		ξυνενέχθητε	ξυνενεχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ξυνενέγκαι			ξυνενέγκᾰσθαι		ξυνενεχθῆναι
participle	m	ξυνενέγκᾱς			ξυνενεγκᾰ́μενος		ξυνενεχθείς
	f	ξυνενέγκᾱσᾰ			ξυνενεγκᾰμένη		ξυνενεχθεῖσᾰ
	n	ξυνενέγκᾰν			ξυνενεγκᾰ́μενον		ξυνενεχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ξυνενήνοχᾰ, ξυνενήνεμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξυνενήνοχᾰ	ξυνενήνοχᾰς	ξυνενήνοχε(ν)	ξυνενηνόχᾰτον	ξυνενηνόχᾰτον	ξυνενηνόχᾰμεν	ξυνενηνόχᾰτε	ξυνενηνόχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ξυνενηνόχω	ξυνενηνόχῃς	ξυνενηνόχῃ	ξυνενηνόχητον	ξυνενηνόχητον	ξυνενηνόχωμεν	ξυνενηνόχητε	ξυνενηνόχωσῐ(ν)
	optative	ξυνενηνόχοιμῐ, ξυνενηνοχοίην	ξυνενηνόχοις, ξυνενηνοχοίης	ξυνενηνόχοι, ξυνενηνοχοίη	ξυνενηνόχοιτον	ξυνενηνοχοίτην	ξυνενηνόχοιμεν	ξυνενηνόχοιτε	ξυνενηνόχοιεν
	imperative		ξυνενήνοχε	ξυνενηνοχέτω	ξυνενηνόχετον	ξυνενηνοχέτων		ξυνενηνόχετε	ξυνενηνοχόντων
middle/ passive	indicative	ξυνενήνεμαι	ξυνενήνεσαι	ξυνενήνεται	ξυνενήνεσθον	ξυνενήνεσθον	ξυνενηνέμεθᾰ	ξυνενήνεσθε	ξυνενήνενται
	subjunctive	ξυνενηνεμένος ὦ	ξυνενηνεμένος ᾖς	ξυνενηνεμένος ᾖ	ξυνενηνεμένω ἦτον	ξυνενηνεμένω ἦτον	ξυνενηνεμένοι ὦμεν	ξυνενηνεμένοι ἦτε	ξυνενηνεμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ξυνενηνεμένος εἴην	ξυνενηνεμένος εἴης	ξυνενηνεμένος εἴη	ξυνενηνεμένω εἴητον/εἶτον	ξυνενηνεμένω εἰήτην/εἴτην	ξυνενηνεμένοι εἴημεν/εἶμεν	ξυνενηνεμένοι εἴητε/εἶτε	ξυνενηνεμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ξυνενήνεσο	ξυνενηνέσθω	ξυνενήνεσθον	ξυνενηνέσθων		ξυνενήνεσθε	ξυνενηνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ξυνενηνοχέναι				ξυνενηνέσθαι
participle	m	ξυνενηνοχώς				ξυνενηνεμένος
	f	ξυνενηνοχυῖᾰ				ξυνενηνεμένη
	n	ξυνενηνοχός				ξυνενηνεμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.