ξυμπολεμησάντων

ξυμπολεμησάντων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksym.po.le.mɛː.sán.tɔːn/ → /ksym.po.le.miˈsan.ton/ → /ksim.bo.le.miˈsan.don/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksym.po.le.mɛː.sán.tɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksym.po.lɛ.meˈsan.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ksym.po.le.miˈsan.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksym.po.le.miˈsan.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksim.bo.le.miˈsan.don/

Verb

ξυμπολεμησάντων • (xumpolemēsántōn)

1. third-person plural aorist active imperative of ξυμπολεμέω (xumpoleméō)

Participle

ξυμπολεμησάντων • (xumpolemēsántōn)

1. masculine/neuter genitive plural of ξυμπολεμήσᾱς (xumpolemḗsās)