ξελογιάζω

ξελογιάζω

Greek

Etymology

From Byzantine Greek ξελογιάζω (xelogiázō, “to make someone go out of their mind, to make lose their logic”), from ξε- (xe-, “un-, de-”) + λογιάζω (logiázo, “to behave logically, to think, to plan”), from λόγος (lógos, “reason, logic”).

Pronunciation

• IPA^(key): /kseloˈʝazo/
• Hyphenation: ξε‧λο‧γιά‧ζω

Verb

ξελογιάζω • (xelogiázo) (past ξελόγιασα, passive ξελογιάζομαι)

1. (transitive) tempt, seduce, entice (to attract by arousing desire or hope)

   Ξελόγιασε την γκόμενα του φίλου του. ― Xelógiase tin gkómena tou fílou tou. ― He seduced his friend's girlfriend.

2. (transitive) lead astray, lead asunder, corrupt (influence to have bad habits or to behave improperly or illegally)

   Κάποιοι νεαροί ξελογιασαν την κόρη της. ― Kápoioi nearoí xelogiasan tin kóri tis. ― Some young guys led her daughter astray.

Conjugation

ξελογιάζω   ξελογιάζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ξελογιάζω	ξελογιάσω	ξελογιάζομαι	ξελογιαστώ
2 sg	ξελογιάζεις	ξελογιάσεις	ξελογιάζεσαι	ξελογιαστείς
3 sg	ξελογιάζει	ξελογιάσει	ξελογιάζεται	ξελογιαστεί
1 pl	ξελογιάζουμε, [‑ομε]	ξελογιάσουμε, [‑ομε]	ξελογιαζόμαστε	ξελογιαστούμε
2 pl	ξελογιάζετε	ξελογιάσετε	ξελογιάζεστε, ξελογιαζόσαστε	ξελογιαστείτε
3 pl	ξελογιάζουν(ε)	ξελογιάσουν(ε)	ξελογιάζονται	ξελογιαστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ξελόγιαζα	ξελόγιασα	ξελογιαζόμουν(α)	ξελογιάστηκα
2 sg	ξελόγιαζες	ξελόγιασες	ξελογιαζόσουν(α)	ξελογιάστηκες
3 sg	ξελόγιαζε	ξελόγιασε	ξελογιαζόταν(ε)	ξελογιάστηκε
1 pl	ξελογιάζαμε	ξελογιάσαμε	ξελογιαζόμασταν, (‑όμαστε)	ξελογιαστήκαμε
2 pl	ξελογιάζατε	ξελογιάσατε	ξελογιαζόσασταν, (‑όσαστε)	ξελογιαστήκατε
3 pl	ξελόγιαζαν, ξελογιάζαν(ε)	ξελόγιασαν, ξελογιάσαν(ε)	ξελογιάζονταν, (ξελογιαζόντουσαν)	ξελογιάστηκαν, ξελογιαστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ξελογιάζω ➤	θα ξελογιάσω ➤	θα ξελογιάζομαι ➤	θα ξελογιαστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ξελογιάζεις, …	θα ξελογιάσεις, …	θα ξελογιάζεσαι, …	θα ξελογιαστείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ξελογιάσει   έχω, έχεις, … ξελογιασμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … ξελογιαστεί   είμαι, είσαι, … ξελογιασμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ξελογιάσει   είχα, είχες, … ξελογιασμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … ξελογιαστεί   ήμουν, ήσουν, … ξελογιασμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ξελογιάσει   θα έχω, θα έχεις, … ξελογιασμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … ξελογιαστεί   θα είμαι, θα είσαι, … ξελογιασμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ξελόγιαζε	ξελόγιασε	—	ξελογιάσου
2 pl	ξελογιάζετε	ξελογιάστε	ξελογιάζεστε	ξελογιαστείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ξελογιάζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας ξελογιάσει ➤		ξελογιασμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ξελογιάσει		ξελογιαστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• (captivate, seduce): ξεμυαλίζω (xemyalízo, “to drive out of mind”)
• (lead astray): αποπλανώ (apoplanó, “to mislead, to seduce”), εκμαυλίζω (ekmavlízo, “to mislead”), διαφθείρω (diaftheíro, “to corrupt”), παρασύρω (parasýro, “to lead astray”)

Derived terms

• ξελόγιασμα n (xelógiasma, “seduction, enticement”)
• ξελογιαστής m (xelogiastís, “seducer”)
• ξελογιάστρα f (xelogiástra, “seductress”)