ντετέκτιβ
Greek
Alternative forms
- ντεντέκτιβ (dentéktiv)
Etymology
Borrowed from English detective.
Pronunciation
- IPA(key): /deˈtektiv/
- Hyphenation: ντε‧τέ‧κτιβ
Noun
ντετέκτιβ • (detéktiv) m or f (indeclinable)
- detective (police officer who looks for evidence as part of solving a crime)
- Έβαλε ντετέκτιβ να παρακολουθεί τη γυναίκα του. ― Évale ntetéktiv na parakoloutheí ti gynaíka tou. ― He hired a detective to watch his wife.
Derived terms
- ντετέκτιβικός (detéktivikós) (adjective)