νομοφύλαξ

νομοφύλαξ

Ancient Greek

Etymology

From νόμος (nómos, “law”) +‎ φύλαξ (phúlax, “guard”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /no.mo.pʰý.laks/ → /no.moˈɸy.laks/ → /no.moˈfi.laks/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /no.mo.pʰý.laks/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /no.moˈpʰy.laks/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /no.moˈɸy.laks/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /no.moˈfy.laks/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /no.moˈfi.laks/

Noun

νομοφῠ́λᾰξ • (nomophúlax) m (genitive νομοφῠ́λᾰκος); third declension

1. guardian of the laws, a title of officials appointed to watch over the laws and their observance
2. minor official under control of village elders, with police and fiscal duties

Inflection

Third declension of ὁ νομοφῠ́λᾰξ; τοῦ νομοφῠ́λᾰκος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ νομοφῠ́λᾰξ ho nomophúlax	τὼ νομοφῠ́λᾰκε tṑ nomophúlake	οἱ νομοφῠ́λᾰκες hoi nomophúlakes
Genitive	τοῦ νομοφῠ́λᾰκος toû nomophúlakos	τοῖν νομοφῠλᾰ́κοιν toîn nomophulákoin	τῶν νομοφῠλᾰ́κων tôn nomophulákōn
Dative	τῷ νομοφῠ́λᾰκῐ tôi nomophúlaki	νομοφῠλᾰ́κοιν nomophulákoin	τοῖς νομοφῠ́λᾰξῐ / νομοφῠ́λᾰξῐν toîs nomophúlaxi(n)
Accusative	τὸν νομοφῠ́λᾰκᾰ tòn nomophúlaka	νομοφῠ́λᾰκε nomophúlake	τοὺς νομοφῠ́λᾰκᾰς toùs nomophúlakas
Vocative	νομοφῠ́λᾰξ nomophúlax	νομοφῠ́λᾰκε nomophúlake	νομοφῠ́λᾰκες nomophúlakes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• νομοφυλακέω (nomophulakéō)
• νομοφυλακία (nomophulakía)
• νομοφυλακικός (nomophulakikós)
• νομοφυλάκιον (nomophulákion)
• νομοφυλακίς (nomophulakís)

 

Descendants

• → English: nomophylax

References

• νομοφύλαξ in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• νομοφύλαξ in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• νομοφύλαξ in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette