νεκροθάλαμος
Greek
Etymology
νεκρο- (nekro-, “dead”) + θάλαμος (thálamos, “chamber, closet”). First attested 1887.
Pronunciation
- IPA(key): /nekɾoˈθalamos/
- Hyphenation: νε‧κρο‧θά‧λα‧μος
Noun
νεκροθάλαμος • (nekrothálamos) m (plural νεκροθάλαμοι)
- morgue, mortuary (building or room where dead bodies are kept before burial or cremation)
- Το πτώμα του έμεινε μια βραδιά στο νεκροθάλαμο και την επόμενη μέρα τον θάψανε. ― To ptóma tou émeine mia vradiá sto nekrothálamo kai tin epómeni méra ton thápsane. ― His body spent one night in the morgue and the next day he was buried.
Declension
declension of νεκροθάλαμος
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | νεκροθάλαμος • | νεκροθάλαμοι • |
| genitive | νεκροθαλάμου • | νεκροθαλάμων • |
| accusative | νεκροθάλαμο • | νεκροθαλάμους • |
| vocative | νεκροθάλαμε • | νεκροθάλαμοι • |
Synonyms
- νεκροφυλακείο n (nekrofylakeío, “morgue, mortuary”)
- νεκροστάσιο n (nekrostásio, “morgue, mortuary, viewing room”)
Related terms
- νεκροτομείο n (nekrotomeío, “morgue, mortuary, autopsy room”) (where bodies are autopsied)