ναρκωτικός

ναρκωτικός

Ancient Greek

Etymology

From νάρκωσις (nárkōsis).

Adjective

ναρκωτικός • (narkōtikós)

1. making stiff or numb, narcotic

References

• ναρκωτικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ναρκωτικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ναρκωτικός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• narcotic in The Century Dictionary, New York, N.Y.: The Century Co., 1911.

---

Greek

Etymology

From Ancient Greek ναρκῶ (narkô)

Pronunciation

• IPA^(key): [naɾkɔtiˈkɔs]

Adjective

ναρκωτικός • (narkotikós) m (feminine ναρκωτική, neuter ναρκωτικό)

1. narcotic

Declension

declension of ναρκωτικός

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ναρκωτικός	ναρκωτική	ναρκωτικό	ναρκωτικοί	ναρκωτικές	ναρκωτικά
genitive	ναρκωτικού	ναρκωτικής	ναρκωτικού	ναρκωτικών	ναρκωτικών	ναρκωτικών
accusative	ναρκωτικό	ναρκωτική	ναρκωτικό	ναρκωτικούς	ναρκωτικές	ναρκωτικά
vocative	ναρκωτικέ	ναρκωτική	ναρκωτικό	ναρκωτικοί	ναρκωτικές	ναρκωτικά
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ναρκωτικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ναρκωτικός (o pio narkotikós), etc.)