ναρκίσσινος

ναρκίσσινος

Ancient Greek

Etymology

From νάρκισσος (nárkissos, “narcissus, daffodil”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /nar.kís.si.nos/ → /narˈcis.si.nos/ → /narˈci.si.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /nar.kís.si.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /narˈkis.si.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /narˈcis.si.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /narˈcis.si.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /narˈci.si.nos/

Adjective

ναρκίσσῐνος • (narkíssinos) m (feminine ναρκισσῐ́νη, neuter ναρκίσσῐνον); first/second declension

1. made of narcissus, daffodil
2. of the color of daffodil

Inflection

First and second declension of ναρκίσσῐνος; ναρκισσῐ́νη; ναρκίσσῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ναρκίσσῐνος narkíssinos	ναρκισσῐ́νη narkissínē	ναρκίσσῐνον narkíssinon		ναρκισσῐ́νω narkissínō	ναρκισσῐ́νᾱ narkissínā	ναρκισσῐ́νω narkissínō		ναρκίσσῐνοι narkíssinoi	ναρκίσσῐναι narkíssinai	ναρκίσσῐνᾰ narkíssina
Genitive		ναρκισσῐ́νου narkissínou	ναρκισσῐ́νης narkissínēs	ναρκισσῐ́νου narkissínou		ναρκισσῐ́νοιν narkissínoin	ναρκισσῐ́ναιν narkissínain	ναρκισσῐ́νοιν narkissínoin		ναρκισσῐ́νων narkissínōn	ναρκισσῐ́νων narkissínōn	ναρκισσῐ́νων narkissínōn
Dative		ναρκισσῐ́νῳ narkissínōi	ναρκισσῐ́νῃ narkissínēi	ναρκισσῐ́νῳ narkissínōi		ναρκισσῐ́νοιν narkissínoin	ναρκισσῐ́ναιν narkissínain	ναρκισσῐ́νοιν narkissínoin		ναρκισσῐ́νοις narkissínois	ναρκισσῐ́ναις narkissínais	ναρκισσῐ́νοις narkissínois
Accusative		ναρκίσσῐνον narkíssinon	ναρκισσῐ́νην narkissínēn	ναρκίσσῐνον narkíssinon		ναρκισσῐ́νω narkissínō	ναρκισσῐ́νᾱ narkissínā	ναρκισσῐ́νω narkissínō		ναρκισσῐ́νους narkissínous	ναρκισσῐ́νᾱς narkissínās	ναρκίσσῐνᾰ narkíssina
Vocative		ναρκίσσῐνε narkíssine	ναρκισσῐ́νη narkissínē	ναρκίσσῐνον narkíssinon		ναρκισσῐ́νω narkissínō	ναρκισσῐ́νᾱ narkissínā	ναρκισσῐ́νω narkissínō		ναρκίσσῐνοι narkíssinoi	ναρκίσσῐναι narkíssinai	ναρκίσσῐνᾰ narkíssina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ναρκισσῐ́νως narkissínōs				ναρκισσῐνώτερος narkissinṓteros				ναρκισσῐνώτᾰτος narkissinṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ναρκίσσινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ναρκίσσινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette